ZORGen maken.

Morgen is hij spoorloos… verdwenen om een jaar later weer ergens op te komen duiken. Nog even en Rudolph staat voor de deur en het ho, ho, ho is niet meer van de lucht. Gelijk Sky-radio er alles aan doet om vroegtijdig al die kerstnummers in je oren te doen galmen, en waar het galmt kan de geur van gluhwein niet achterblijven. De kerstgeschenken worden met ladingen tegelijk vanuit de distributiecentra naar de verschillende werkplekken gebracht, over het CO2 gehalte maken mensen zich minder druk en wanneer het aan de supermarkten ligt kunnen we dit keer niet aan de exclusieve hapjes ontkomen.

Slingers worden uit de kast getoverd, de ballen smaken niet minder bitter, hazen leggen het loodje en de hazenpeper wordt vervangen door de rug van een ree. Om over de garnalen maar te zwijgen, de schotels met gourmet die hooguit op wat warmte wachten en voor je het weet zit je exclusief te dineren in een simpel restaurant, waar juist voor de aankomende gelegenheid de prijzen wat exclusiever zijn geworden.

Want met een dertiende maand in het verschiet, zal het er hooguit op uit gaan draaien dat de tekorten overvloedig zullen gaan toenemen. Gelijk een economisch principe altijd weer draait om de vraag en daarop een onvoorspelbaar antwoord. De rente omhoog, de belastingen met procentpunten per 1 januari verder omhoog, het gaat maar om een enkele cent, maar ondertussen maken vele centen uiteindelijk een totaal bedrag van ettelijke miljoenen. En de gebruiker betaalt, de vervuiler weet niet beter en zij die van karigheid niet weten hoe dat dubbeltje toch twee keer te kunnen gaan gebruiken, hebben baat bij het statiegeld wat straks op Petflessen komt te staan.

Straks, wanneer alles weer net even anders wordt. Wanneer Snel niet vlug genoeg gaat, wanneer Wiebes nog harder aan de kraan gaat draaien, wanneer Dijkhoff terugtreedt en de smile van Mark niet veel beter weet te doen dan constant te blijven smilen. Emoticons in alle toonaarden proberen mee te bewegen op de golven van zijn. Waarbij links op een rechtse toer gaat, rechts niet veel meer weet dan constant te draaien gelijk een drol in een pispot en het ‘Vrede op Aarde’ tot een lachertje reduceert.

Dat voornemens niet veel verder zijn gekomen dan in de kast waar zij al maandenlang verblijven, dat een herhaling van zetten in het schaakspel hooguit een remise oplevert, en dat Trump mogelijk de kans krijgt om wederom te ontsnappen aan zijn belagers. Want de wereld draait nu eenmaal door op corruptie, op schijnbare democratie maar simpelweg om macht. Op ego’s die constant wensen te stralen en op sterren van een dag of wat. Wie zit nu eigenlijk te wachten op de billen van ene Kim, de borsten van voorheen Patricia dan wel de golven van Vanessa. De lingerie van Marlies dan wel het secreet van Victoria? Zo eenvoudig is het wanneer feesboek en vloggers hun wetenswaardigheden gaan delen op een manier die mij het schaamrood rond mijn kaken bezorgen?!

Ja, ik ben enigszins beZORGd, maar ook over die geboden ZORG blijf ik mij ZORGen maken!