1/2 leeg nest.

Het kan zomaar weer… veranderen! Nu is het nog even DaDa, straks wordt het PaPa en MaMa en op de wat langere termijn mogelijk Opa en Oma. De wat langere termijn, waarbij ik nog geen idee heb hoe lang die termijn zal gaan duren, in het vooruitzicht dat Vincent vandaag vertrokken is en dat Marlies en LIVA dinsdag in het vliegtuig zullen stappen. Maar voorlopig huizen die twee laatsten nog even hier. Speelt LIVA met alle grootte van genoegens met blokken, Duplo en zit zij ook rijkelijk in het badje waar ooit haar moeder en tante in terug te vinden waren. Het eendje in het water en de gekleurde visjes regelmatig in haar mond terug te vinden zijn, de onderzettertjes op tafel veel interessanter zijn dan de wagentjes die opa voor haar in elkaar heeft geknutseld…

Een meisje met een speldje in haar haar, een jurkje dat haar beter staat dan die broek die de luier aan de achterkant laat bollen, hetgeen wel voor een zachte landing zorgt. Dribbelt wat rond, krijst wanneer het haar uitkomt, eet wanneer het haar behaagt en nog steeds regelmatig de borst van haar moeder weet te vinden. Een genoegen waar ik met plezier naar uitkijk, want simpelweg het feit dat het nu nog kan, maakt me aan de andere kant ook wel wat weemoedig. Sla het op in mijn hersenen, leg vast wat er nog vast te leggen valt en weet tegelijkertijd dat de plannen die zij hebben op termijn zullen uitkomen. Want wat dat betreft zijn het ook nog een stelletje doorzetters, wat soms wel iets ten koste gaat van…

Positief! Het geluk dat van hen uitstraalt zorgt ervoor dat ook LIVA zich ook maximaal kan gaan ontplooien. Voor zover een kontkrummel van ruim een jaar zich gaat ontplooien. Maar ook daar twijfel ik geen moment aan. Ze straalt, ze is verlegen, ze geniet en is gek op de sleutels die uit de verschillende kasten steken. Alleen… ze krijgt ze er niet uit. En blijft daardoor proberen…

Proberen! De uitdaging aangaan. Daar hebben haar ouders nu eenmaal ook een handje van. Waardoor Vincent met paard(enkrachten) & wagen de wijde wereld van Europa intrekt. Het avontuur lokt. En zijn zijn bereid om die uitdaging aan te gaan. Laten ons hier achter. Ach, Europa is zo groot nog niet, een afstand van zo’n 1200 kilometer zal ons straks gaan scheiden. En wederom maakt het ‘lege nest syndroom’ zich van ons meester!