Verzopen katten…

in stukjes…

Het is de Beemsterstraat, een straat rechts van de Edammerstraat en eenvoudigweg te vinden in Amsterdam Noord. Nieuwendam staat onder de straatnaam, voorheen een op zichzelf staand dorp maar momenteel opgeslokt door de om zich heen grijpende hoofdstad. Je zou deze buurt als een voormalige volksbuurt kunnen omschrijven, huizen van de jaren twintig en dertig uit de vorige eeuw, maar door het feit dat je je in Amsterdam bevindt, zijn ook deze huizen gewilde objecten. Dat je er een half uur over doet om met het openbaar vervoer in het Centrum te komen, dat de Noord-Zuid lijn het einde dan wel het begin van de stad tekent, ook dat kan reden genoeg zijn om daar een eenvoudig optrekje met een meer dan gemiddelde koopprijs aan te gaan schaffen, voor zover de huidige huurders plannen hebben om te gaan vertrekken. Maar ook dat durf ik te betwijfelen…

Wat dit bericht vandaag betekent? Goede vraag en het antwoord dient zich aan. Neven en nichten dag bij Marion. En wij waren er (bijna) allemaal. Vanuit de kop van Noord-Holland, Alkmaar centraal en ook Castricum maakt zo waar zijn opwachting. Prachtig weer, alleen wat dreigende luchten die in de loop van de middag steeds dreigender worden. Hapjes en drankjes en de barbque die klaarstaat. Gekwetter dat ervoor zorgt dat de vogels zich stil houden, een blik in de woning van Marion en de rust die plaatsvond, terwijl het grootste gedeelte van het verzamelde gezelschap zich opmaakt om een wandeling te gaan plegen. Naar de Oranjesluizen, een tocht die bijkans twee uur in beslag nam. Ik had het genoegen om op het huis te passen en wist dat Ingeborg met het openbaar vervoer rond de klok van zessen daar zou arriveren. Het gekwetter was verstomd, de luchten steeds dreigender en niet veel later vielen grote druppels uit het hemelruim. Als de sodemieter alle kussens gered en niet veel later…

een horde van verzopen katten maakte zijn opwachting. Geen die een paraplu had meegenomen, buienradar dat niet was bezocht en gezocht en achter elkaar kwamen zijn druipend en wel de woning binnen stormen. Handdoeken om het grootste gedeelte van het Godennat te drogen, voor de schrik de meegenomen drankjes tot zich genomen om niet veel later alsnog aan het stokbrood te gaan beginnen, een partytent als de drommel opgezet en de briketten aan het branden. Vlees erop, praten waardoor de rest van de buurt zweeg, borden die zeiknat naar binnen werden gebracht en de plastieken bordjes die dit geheel overnamen. Maar…

er zijn ook weer anderen die een geheel eigen invulling aan dit samenzijn weten in te geven. Die uit Castricum hebben daar nu eenmaal andere gedachten over. Zij besloten voor vandaag om op de wat vegetarische toer te gaan, niet mee te doen wat voor die overigen (vlees) gangbaar was, maar de oven van Marion te gaan gebruiken voor hun in aluminium verpakte groenten. Waardoor zij zich wederom weten te onderscheiden. Een paar apart dat toch het genoegen mocht beleven om als die druipende, verzopen katten deel van het geheel uit te gaan maken.

Bijzonder dat stel, laat dat maar gerust aan R & M over!