Een blij kind!
Nog een kort samenzijn en dan… vertrekken ze weer. Het stemt mij enigszins droefgeestig, maar de wetenschap dat zij altijd dit huis terug zullen vinden, dat stemt mij minder somber. Somberman ligt niet in mijn aard, de wetenschap dat de verdere ontwikkelingen van LIVA ergens anders in Europa zullen gaan plaatsvinden… het is nu eenmaal een blij kind en dat heeft zij bepaald niet van een vreemde. Vincent als Marlies doen er alles aan om niet alleen hun geluk elders te gaan beproeven, Slovenie ligt niet direct om de hoek en wanneer dit een positieve invloed heeft op Marlies haar gestel, dien je wel even te slikken. Hetgeen ik bij deze dan maar doe.
Toch hebben wij de afgelopen periode van elkaar kunnen genieten, was het soms wel een bezoeking voor wat betreft de omstandigheden omtrent Moeder Cor, was de week die wij in de buurt van Arnhem doorbrachten een van louter hoge niet Nederlandse temperaturen, waardoor we eerder naar huis zijn gegaan dan de bedoeling was. Maar al met al mooi meegenomen! Het principe van het plukken van de dag zorgt er nu eenmaal voor dat je stilstaat bij die gewone dagelijkse dingen. Hoewel… ook daar valt het nodige op af te dingen. De wetenschap dat aan de ene kant het avontuur lonkt, de caravan wordt getrokken door een Ford en dat Vincent mogelijk een aantal dagen van die verdomde hete duiveltjes kan gaan genieten, ach dat brengt dan weer wat vreugd. Maar pijnlijk blijft het wel.
Twee dochters hebben wij, twee dochters die overeenkomsten vertonen, maar ook heel duidelijk van elkaar verschillen. En waar het in het leven van de kinderen om draait is simpelweg het feit dat zij gelukkig zijn. Daar heb je je als ouders dan wel grootouders bij neer te leggen. Dat Ria bereid is om als voogd te gaan fungeren, zorgt er toch voor dat voor wat betreft de toekomst die ons wacht, LIVA zich in goede handen bevindt. En ook dit gegeven zorgt voor een bepaalde rust. Hoe de zorg er daar uitziet is dan weer van een totaal andere orde. Wat in Nederland gewoon is, kan daar heel anders zijn. Wordt misschien de zorg meer in handen van de familie gelegd en dan wordt de afstand bepaald een ‘dingetje’. Spreek maar gerust over een ‘ding.’
Ik schrijf dit bericht terwijl ik ook het gras dien te maaien, twee kontjes hoog geeft nu eenmaal belemmeringen. Ik schrijf omdat ik daar nu behoefte aan heb in mijn pogen om wat meer in het NU te verblijven. Er staat voor dit weekend nog het een en ander op het programma, een neven- en nichtendag, het ophalen van werken op het landgoed Willibrord en dinsdag… vliegen Marlies en LIVA naar dat andere Europese land. Dan heeft het veel weg dat de tijd veel sneller gaat dan de bedoeling is, dat het een het ander niet hoeft uit te sluiten en dat ik dit bericht vandaag opdraag aan mijn kleindochter. Een blij kind. Een vrolijk kind. Een ondeugend kind. Maar van wie ze dat heeft…
Laatste 15 Reacties