1 meter: MAATSTAF.

Wat is normAAL?! Voorheen werd er wat afgelebberd, waren drie zoenen in de ruimte normAAL, was een schouderklopje gewoon en wanneer er sprake was van een wat intiemere omhelzing, nam niemand daar aanstoot aan.

Straks gaan we over tot die nieuwe normaal en proberen dit vast te leggen door meer rekening te houden met de van overheidswege opgedrongen regels ten aanzien van het verkeer waarin we nu zijn komen te verkeren. 100 als nieuwe standaard, iets wat gebaseerd is op die meter die 1/10.000.000e deel van de helft van een meridiaan, een staaf van 90% platina en 10% iridium onder een bepaalde temperatuur, maar door voortschrijdend inzicht nog steeds aan verandering onderhevig is. En waar ik weinig tot niets van snap. Afstand nemen, afstand bewaren en voor je het weet afstand doen.

Van dingen die wij gewoon waren, dat iets wat op voorhand voorspelbaar was (is geweest), dan wel dat de overheid onder de noemer van een noodmaatregel successievelijk steeds meer invloed kan gaan uitoefenen op de zelfbeschikkende burger. Hoewel het recht op zelfbeschikking dankzij vele juridische gevechten en haarkloverij in een steeds dikker wordend Burgerlijk Wetboek terug te vinden zijn onder de noemer jurisprudentie. En juist door die jurisprudentie bestaat de kans dat de voorspellingen van George Orwell steeds meer gemeengoed aan het worden zijn. Camera’s die je ongevraagd volgen, GPS dat aangeeft waar, wanneer en met wie je ergens verkeert, het feit dat alles wat zich aan communicatie tussen mensen voordoet in principe overal maar vooral ergens ver weg beluisterd kan gaan worden, waarbij macht dan wel geld een overwegende rol kan gaan spelen en complotten van de een op de andere dag opgeld kunnen gaan maken.

De paranoia die welig tiert en het fenomeen angst een belangrijke drijfveer blijkt te zijn. Zo af en toe bekruipt mij een gevoel dat we in een soort van Russische Roulette terecht zijn gekomen, dat niemand weet wanneer en of de Roller Coaster wel een begin maar de vraag opdoemt of dit wel een einde kent dan wel dat het stomweg overgeven aan de masjien de muziek van Pink Floyd om de hoek laat kijken.

Maandag de eerste juni gaan om twaalf uur niet de sirenes loeien, maar de terrassen open. Kortgerokte dames met opwaaiende zomerjurkjes die hun bleke benen hebben laten bruinen in de tuin dan wel het park waar zij zich strikt aan de regels hebben gehouden, mannen die hun ingekrompen borstkas en navenante spieren zo langzaam aan proberen te laten zwellen, Amstel en Heineken, Warsteiner dan wel Texels bier zich klaarmaken om met verhoogde prijzen alsnog iets van de geleden omzetderving op de spaarzame burger uit proberen (vouchers als alternatief om de kisten met geld niet nog leger te maken door de kisten aan de grond te houden), ik bedoel maar, waar gaan wij naar toe (uiteindelijk wel naar onze dood!) in de zeer nabije toekomst en als er nog sprake is van een toekomst hoe ziet die toekomst er dan uit?

BOA’s met pepperspray, een wapenstok en een nog grotere glimlach rond de mond?! Of zullen zij nog meer door de mond te gebruiken de burger zo vriendelijk mogelijk gaan begeleiden naar daar waar… de overheid ons langzaam naar toe leidt?! Zou het een wolf in schaapskleren kunnen zijn die toestaat dat de echte wolven zich meester maken van dat eerste schaap dat de dam trotseert…?!