1 november!

November is de maand dat er, een uitslag komt, er nog meer veranderingen zullen gaan plaatsvinden, dat de aarde blijft beven, dat de beeldbuis nog steeds de nodige afleiding gaat bieden, dat het journaal de nodige kommer en kwel van een grijs randje gaat voorzien, en dat de man die dit alles weet te bedenken dan wel te schijven zich opmaakt om… ! (hier grijpt zij in jvatz) ’t Is even wennen maar wanneer ik weer eens onderweg struikel over mijn ongekende bedoelingen, kan het haast niet anders dan dat ik niet alleen moet pogen, maar ook nog eens mezelf dien te gaan corrigeren. Voor vandaag staat er weinig op mijn programma, ik moet maar afwachten wat er vandaag op mijn pad tevoorschijn komt, anticiperen is ook niet voor mij weggelegd, dus kan ik maar beter het besluit nemen om me bij deze situatie, voor dit moment, maar neer te leggen!

Water bij de wijn?! Neen, Noordzeewater zonder wijn! Doornat, enigszins verregend maakt hij zijn opwachting. Met de fiets nota bene. Hij stelde het zeer op prijs om zijn bewijs van mijn prijs letterlijk aan mij te overhandigen. Hetgeen ik met de grootst mogelijke dankbaarheid heb aanvaard. Niet dat ik zeer bijzonder onder de indruk was van mijn schrijfsel dat in de branding van Bergen aan Zee enige tijd te aanschouwen was, maar meer door de expeditie die hij met Marijke had ondernomen om dit geheel zichtbaar te maken. Waardoor deze zondag 1 november toch van een kleurtje wordt voorzien, de ingreep van jvatz achterweg kan blijven en ik mij enigszins op het voorspelbare pad blijf begeven. Hetgeen geen garantie is dat ik dit in de aankomende tijd zal volhouden, ik weet maar nooit wat zich nog meer op mijn wegen gaat voordoen. Maar dat is voorlopig toekomstmuziek en daar ik geen fluit op mijn blokfluit zonder een valse noot naar voren wist te brengen, (nu grijpt toch jvatz in), zal ik het hierbij laten, voor ik mijn snode geest weer andere wegen laat inslaan!