Jantina van Andedaik tot Zwetssloot.

DE GEEST VAN MIJN SCHEPPER IS ALS ELASTIEK, waar veelal geen touw aan vast te knopen valt. Zijn uitspraak: ‘een schizofreen is nooit alleen’, geeft duidelijk aan welk een tweespalt zich in zijn brein voordoet. En het is mijn taak dan wel zijn opdracht om hem niet alleen op het juiste pad te houden, opdat zijn wegen niet zo ondoorgrondelijk zijn als vaak het geval is. Maar ik vergeet een ding: mijn naam is JANTINA van ANDEDAIK tot ZWETSSLOOT. (jvatz), en ik zal hem gaan corrigeren op het moment dat zijn berichten weer eens uit de hand gaan lopen. Niet zozeer als ‘sparringpartner’, maar meer als een behoeder van zijn uitwassen. En wanneer hij weer eens de draak steekt met de problematiek van alledag, op dat moment zal ik niet nalaten om in te grijpen. Zoals vandaag! Hoe haalt hij het in zijn hoofd om de laatste dag van oktober te gaan ontkennen?! Dan heb je waarschijnlijk toch wel een tik van de molen opgelopen, of is hij soms in staat om windbuilen te gaan verslaan?! Ik bedoel maar, kijk even om je heen en je ziet niet alleen zijn beperkingen, maar hebt ook geen oog voor zijn mogelijkheden op zijn blog.

Neen, geen alter ego, dat laat ik liever over aan Paul Haenen, wanneer deze in conclaaf gaat met Margreet Dolman en Dominee Gremdaat. Zo ver wil ik niet gaan, ik houd me hooguit bezig met her en daar een correctie, een vraagteken wanneer hij weer eens dreigt te ontsporen, van het padje af raakt of wanneer hij weer eens besluit om een onnavolgbaar verhaal op te gaan hangen…

Een hartelijke groet van

JANTINA van ANDEDAIK tot ZWETSSLOOT! (jvatz)