2 kontjes HOOG!

Het blijft een kwestie van uit proberen. De ene nasi is de andere niet en wanneer een groot deel van dezelfde spullen in de pan terechtkomen, is het steeds een kwestie van smaak hoe dit geheel uit gaat pakken. Kan het een heel knapperig zijn, terwijl een ander deel van de groente er alles aan doet om de smaak te neutraliseren. Wanneer de rijst uit een buideltje komt, of wanneer er een kop of wat rijst in het kokende water terechtkomt, het half gare van een halfgare rijstkorrel opeens in een flexibel geheel ten onder gaat in de boemboe dat een rol blijft spelen, de ketjap wedijvert met de vissaus die doet denken aan trassi, de champignons nauwelijks herkenbaar ook nog voor een bepaalde textuur zorg blijven dragen, heeft het er veel van dat de hamreepjes die als gevolg van een impuls aankoop ook nog terug te vinden zijn, het geheel aan smaak op de papillen laat toveren, en Lassie het nakijken heeft. Ik houd me nu eenmaal met marginale, triviale zaken bezig en weet van geen ophouden. Zo kan zelfs een eenvoudig recept in mijn handen stomweg uit de hand gaan lopen en zal ik bepaald de laatste zijn om bij een volgende slag nog weer andere zaken aan het geheel toe weten te voegen. Waardoor het iedere keer opnieuw een verrassing is hoe of ik de tong van een ander weet te strelen. Daar hoef je immers niet voor naar Hong Kong te gaan dan wel naar China Garden. Laat staan naar Shanghai Garden…

Dat in elkaar draaien vind ik wel leuk. Maar wanneer het aardappelen, groenten, een stukje vlees betreft, kom ik hooguit niet verder dan het jassen van de piepers. Maar dat kan op z’n tijd ook heel tongstrelend zijn. Of wat te denken van gebakken krieltjes, een tartaar, een witlofsalade en het nodige zuur om het geheel van een originele ‘bite’ te voorzien?! Zo’n dag als vandaag leent zich nu eenmaal voor wat werk in de keuken! En dat van die Garden? Ik knip met een schaar wat weg in het gras, dat de neiging vertoont om tot twee kontjes hoog te gaan.