ABSUR de REALITEIT.

Nou vooruit! Omdat ik op dit moment net veel beters te doen heb. Het voorjaar laat van zich zien, het horen vergaat mij door een oorverdovende stilte, weInig geluid op de weg en waar een auto geluid maakt, is dit een pakjesbezorger die voldoende afstand in acht neemt. Een enkel vliegtuig dat het luchtruim kiest en mogelijk met vrachten beladen zich naar elders begeeft. En ik maak een pakje open en ben blij verrast wanneer ik de inhoud onder ogen krijg: dit keer werk van Kamargurka pseudoniem van Luc Zeebroek, een belangrijk kunstenaar vanuit de Zuidelijke Nederlanden, beter bekend vanweg onze Zuiderburen. Geboren in Nieuwpoort en getogen in Gent. Een geboren mulitalentist. Of dit nu cartoons betreft, fingerpainting zal hij zich niet zo snel aan wagen, maar mogelijk in zijn kleutertijd het tafellaken van kleur hebben voorzien, een bewonderaar van het werk van James Ensor, Philip Guston en Lucebert. Een Tour de Trance heet het gelijknamig boekwerk waarmee hij in het Stedelijk Museum in Amsterdam staaltjes van zijn kunnen heeft laten zien.

En kortelings geleden in Brabant de grens heeft open gezet voor hen uit de Noordelijke Nederlanden op weg naar Kurgistan…

Niet alleen een boek maar ook een prent is in mijn bezit. Naar het schijnt zijn hier slechts drie (3) exemplaren van in omloop. Verdeeld onder anderen waarschijnlijk in dat eerder genoemde museum. En dan dringt zich een vraag op: waar zouden die andere twee prenten uit hangen. Let wel op het woord hangen. Ergens in een duister depot, ergens in een voor mij onbekend huis, ergens ver weg in… Ook zijn werk spreekt mij aan, ben dan ook onder de indruk van zijn macabere werken, zijn zoeken naar othentiesiteit en de wetenschap dat ik dit woord ook nog weet te verbasteren, zal menigeen wel goed doen.

Spreek het simpelweg uit zoals het zich voordoet en je hebt enig idee wat deze kunstenaar bezield om de bezieling van de andere mens naar zijn hand te zetten. En waar het voorjaar lonkt, de schijn van de huidige realiteit een schim is van wat ons straks mogelijk te wachten staat, zul je het er vandaag maar mee moeten doen. Want waar de realiteit absurde poses inneemt, kan ik niet veel anders doen dan dat ik doe!