Behoefte om VOORUIT te lopen!

Alles beter dan… waar dit nu weer op slaat? Geen enkel idee en wanneer het lot toeslaat loop ik de kans dat ik weer voor een voldongen feit wordt geplaatst. Waardoor de verbeelding wederom aan de loop gaat en het een enkel deel van een geheel is dat de bezoeker van dit log weer eens op een ander been weet te zetten. En dan doel ik dit keer op een figuurlijke betekenis van wat ik letterlijk geregeld doormaak. Neem nu bijvoorbeeld een poging om mij naar de Mare te begeven, in de hoop wat Neurenberg nieuws te kunnen gaan bemachtigen en ik enigszins teleurgesteld de Read shop weer verlaat. Er zijn nu eenmaal van de nieuwigheden die mij totaal niet weten te bekoren, laat staan dat ik in het kader van gisteren een poging heb gewaagd om geld over de balk te gaan smijten en dat ook deze poging op voorhand is mislukt.

Dan kan het haast niet anders zijn dan dat ik vandaag een poging waag om het en ander recht te zetten, maar weet op voorhand dat ook deze poging gedoemd is om te mislukken. Toch ben ik op mijn manier wel lekker bezig, na een tweetal dagen waarbij mijn actieradius bijzonder beperkt was en ik niet veel meer hoefde te doen dan mijn been te ontzien. Signalen die vanuit mijn lies en buitenkant van mijn heup mogelijk door wat bloedverdunners besloten om in mijn lijf een eigen leven te gaan leiden. Nu weet ik wel dat de snelheid waarbij ik mijn proces het liefst in werking zou willen zien er andere maatstaven op nahoudt dan ik in mijn geest voor ogen heb, het kan haast niet anders dan dat mijn behoefte niet geheel en al overeenkomt met dit gegeven. Vandaar ook wat discutabele foto’s die niet geheel duidelijk maken hoe ik ervoor sta.

Maar dat ik achterloop…