‘Besef het volwassene’…

Ze stonden bekend als ritselaars, waren van vele markten thuis, wisten hoe een koe een haas ving en schroomden niet om een kip de nek om te draaien dan wel rond te laten rennen zonder kop. Iedere compagnie had er wel een aantal en een peloton mocht zich verheugen wanneer die ritselaar zich in dat peloton bevond. Niet alleen van vele markten thuis maar ook weten waar de mogelijkheden lagen om ervoor te zorgen dat zaken die wat minder daglicht vroegen, ook aan het oog van de superieuren werd onttrokken. Door simpelweg de beurs te trekken en allen die in de kantine die zondag aanwezig was te onthalen op bier dat rijkelijk vloeide, terwijl zoonlief lag te krikken op een spiraal ergens verderop in een barak. Waar hij op niet nader te verklaren wijze zowaar de sleutel van had weten te bemachtigen. Japie Mulder, afkomstig uit Amsterdam en wanneer de hele familie Mulder in een grote Amerikaan de poort kwam binnen zeilen, was Japie als een bronstige stier al onderweg naar die barak.

Maar dat was in de tijd dat de dienstplicht voor menig mannelijk landgenoot gold, en de kazerne in Schalkhaar (de Westenbergkazerne) zich mocht verheugen op 13 PaInfBat Garde Regiment Prinses Irene. Letterlijk een mond vol, figuurlijk behoorden we tot de categorie zandhazen, gewoonweg de landmacht. Maar wij droegen wel op de mouw een stiksel dat verkondigde dat wij de nazaten waren van de Expeditionaire Macht, de 7 december divisie die ooit in de verre oost zijn opwachting had gemaakt. En wij wisten toen niet beter dan dat dit een soort van eretitel was…

54 jaar geleden dat de huidige Koning werd geboren en ik aan de vooravond stond van mijn 21e verjaardag. En ik een brief kreeg van mijn vader en moeder vergezeld van een briefje van vijf. Mijn oudste zus schreef ‘besef het volwassene’ en ik vraag met tot op de dag van vandaag af of ik dat besef ooit heb gekregen…