Bestrijdingsdienst?!
Ik noem het deelfragmenten. Niet zo zeer bij gebrek aan een beter woord, maar meer om aan te geven dat ik in de afgelopen periode meer dan productief ben geweest, niet zozeer door mijn bewegingsbeperking, maar meer met de geest die onder invloed van omstandigheden genoodzaakt was een bepaalde mate van levendigheid naar voren te brengen. En wat ik met al die schrijfsels van plan ben te gaan doen, voor nu een raadsel wat in de loop van tijd wel weer een bestemming zal gaan krijgen. Maar misschien op een ander moment simpelweg verdwijnt in het ronde archief. Voorlopig echter nog niet, daar het mijn wetenswaardigheden in de afgelopen tijd in zekere zin heeft geboekstaafd.
En wanneer het vandaag die doodgewone maandag is geworden, ik uit een vorm van balorigheid niet veel meer weet te doen dan wat bloemen naar voren te brengen, de boeketten te laten voor wat ze zijn brengen de stukken vandaag enige kleur in het grauw van alledag. De lock-down laat weinig van zich horen, de Koning heeft alle valkuilen omtrent zijn Koningsschap weten te omzeilen en het woord ‘verbinding’ is op menig lip te vinden, hoewel die lippen standaard verscholen blijven achter dat mondkapje. Maar ook daar ben ik in het recente verleden al mee aan de loop gegaan en van een herhaling van zetten kan op dit moment geen sprake meer zijn. Dus is het vandaag weer een simpel bericht, de kaart van Jan een poging om de sleur te doorbreken en het feit dat zijn plee het komende jaar geenszins aanleiding zal gaan geven dat menig ander een tijdlang op zijn nieuwe plee zal doorbrengen hooguit een tekort schieten mijnerzijds naar voren brengt.
Want zo productief als ik was met het maken van niet alleen die kalenders, het manken van kerstkaarten waarbij de nieten een wezenlijke rol hebben gespeeld is simpelweg te wijten aan het feit dat een breuk op een specifieke plek wat zwart roet in het eten bracht. Geen roetveeg Piet te ontdekken en waar de schimmel met een goedje alsnog is verdwenen, zal de Bestrijdingsdienst van Waren er alles aan doen om net alleen de mensheid te behagen, maar ook mij weten te vinden.
Omdat het gewoon weg weer maandag is!
Fijn te merken dat je nog thuis bent en je thuis voelt.
Nu was ik niet bang dat je één of ander psychisch verschijnsel zou vertonen na een langdurige horizontale verslaving aan instellingen (DSMVI). Het opbouwen van het genieten van het leven is ingezet en jou wel toevertrouwd.
Dat dit mede vergezeld gaat met lekkere kerst-snoepjes is een pre… maar hoe zit het met het kerst-bier? Heb je je daar al aan gewaagd?
De bloemstukken op je foto’s getuigen van een stijlvolle smaak van de gever(s) en van diegene die er voor gezorgd heeft dat ze zo mooi geschikt zijn dat de verleiding om ze te negeren onmogelijk is.
Moooooooooooiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Helaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaas! Gezien het feit dat antibiotica en drank elkaar minder goed verdragen, dien ik het te doen met wat van bubbels voorziene drankjes, hetgeen bij de gisteren genoten babi pangang wat minder geslaagd is geweest. Nu kun je natuurlijk niet ‘alles’ hebben, gezien ook in het licht van mijn huidig bestaan, hetgeen niet wegneemt dat ik in blijde afwachting ben van het feit dat door een geriater voorgeschreven hoeveelheid vitaminepreparaten met ingang van vandaag van mijn lijst zijn weggeschrapt, waardoor slechts het ontbijt en een beperkt aantal pillen mijn ochtendgloren kunnen verblijden!