WOOK?!

Geen weer om een hond erop uit te sturen, laat staan dat je het kind om een boodschap stuurt. Want het besef dat je in een kikkerlandje woont, dat het blauw voor de tweede dag verdwenen is en het afwachten wordt hoe de rest van de week eruit zal gaan zien, noopt mij om daar geen enkele conclusie aan te gaan verbinden. Het nieuwe woord ‘verbinden’ dat ervoor zorgt dat mogelijke verschillen die zich tussen mensen voordoen, op een ander plan worden gebracht. Ik bedoel maar op welke wijze kunnen mensen zich momenteel meer verbonden voelen dan door te lezen dat omikron (o.i.d) om zich heen slaat en dat van een wake-up call geen sprake meer kan zijn. Van een groter bewustzijn in de samenleving kan immers geen sprake zijn, gezien ook het feit dat hulpverleners gebruikt worden om de woede van mensen op af te reageren, dat vloeken en schelden een manier is om je frustraties de vrije teugel te geven en dat niemand meer in staat is om in een kroeg een ‘kopstoot’ te bestellen en daardoor genoodzaakt is om een fysieke kopstoot aan een willekeurig ander uit te delen.

De vrije hand viert hoogtij en waar sprake kan zijn van kindervuurwerk is menigeen in staat om met een vuurwerkbom alsnog de aandacht op zich te vestigen. Want alles wat momenteel onder de categorie van verbod valt is uitnodigend genoeg om te gaan overtreden. Om met twee gasten op bezoek te gaan, of met een enkel drietal te gaan gourmetten, een triootje is nooit weg en voor een kwartet kan het zo zijn dat ook klaverjassen dan wel kezen uitnodigend genoeg is om in andere sferen terecht te komen. Want je bent genoodzaakt om er zelf iets leuks van te maken, wanneer het OMT weer de volgende noodzakelijke beperkingen in het oor van Hugo fluistert. Immers, een toename van het een zorgt voor een afname elders en waar geprikt wordt loop je de kans dat er steken vallen…

De trend gezet en in afwachting van een volgend bericht kan ik je melden dat er feitelijk niets te melden valt, hooguit dat het mij is gelukt om wederom de meest onzinnige flauwekul naar voren te brengen. En dan te bedenken dat ik vannacht een wat onrustige nacht in het bed beneden heb doorgebracht, dat het mij nog steeds gegeven is om mijn aangedaan been voor 50 % te belasten en dat de rollator die mij in de kamer ter beschikking staat mij de gelegenheid geeft om spoorslags door de kamer te sjezen, alhoewel ook dit met een vrachtwagen zout moet worden gelezen.

Van een korreltje kan immers geen sprake zijn.