Bij deze dus!

Stel… en wanneer ik dit zo stel dien ik het antwoord schuldig te blijven. Dat weerhoudt mij er niet van om toch een poging te wagen, in die zin dat mijn beantwoording waarschijnlijk niet overeenkomt met het beeld dat de tekst op enig moment bij mij oproept. Of liever gezegd opriep, daar ik stomverbaasd was van dat wat ik las. Alsof iemand bij de HEMA een verhalenboek had besteld met de eigen naam erin, opdat de ontvanger van dat sprookjesboek zichzelf met de figuur kan gaan identificeren. Hoe bestaat het dan twee schrijvers onder de titel van ‘Erfenis’ mijn naam een rol laten spelen in een literaire thriller. Hoogst merkwaardig en onbegrijpelijk dat de naam die ik reeds jaren met mij meedraag een (bij)rol gaat spelen in die erfenis. Het kan niet waar zijn maar het staat wel degelijk gedrukt. Wik. Zwart op wit en er valt geen speld tussen te krijgen. Hooguit dat ik de puntjes mis, maar ook daar is in dit geval niets mis mee. Waardoor mijn voornemen voor deze week om geen plaatje aan mijn praatjes te gaan koppelen de mist in gaan, en ik niet veel meer weet te doen dan daar voor vandaag melding van te gaan maken. Bij deze dus!