burger MOED!

Het hoeft natuurlijk niets te betekenen, maar als het op tekenen aankomt ken ik wel iemand die daar de weg in kan gaan wijzen. Zijn naam doet ertoe: Kees. En wanneer Kees de vrije hand wordt gegeven, gaat hij daar als een haas mee vandoor. Hoewel van een haas kan geen sprake zijn, maar ook een konijn is in dit kader niet gepast. Hoewel, wanneer hij de opdracht krijgt om met Alice aan de haal te gaan, loop je grotelijk de kans dat hij daar ook weer mee aan de haal gaat. Niets is zo verwonderlijk als de wereld van Kees, wanneer je niet oppast raak je zomaar een hand kwijt omdat hij deze gebruikt om daar weer een afdruk van te maken in een samenstelling die de betrokkene op het verkeerde been weet te zetten.

En dan kom ik automatisch bij mezelf terecht omdat het been dat voor mij voor de hand ligt, niet overeenkomt met het been dat ik moet ontzien. Al met al een praatje dat weer eens nergens opslaat, maar geen andere bedoeling kan hebben om de onverschrokken lezer van dit bericht ook eens op het verkeerde been te zetten, door een omhaal van woorden te gebruiken waardoor de draad van dit verhaal weer ver te zoeken is. Al met al een mogelijkheid om weer wat van me te laten horen, nadat op maandag ik bezoek van Jan heb mogen ontvangen en de dagen niet kan omkijken om naar die afspraak met de orthopeed te gaan om te horen of… Want dat het mogelijk zou kunnen zijn om mijn been voor meer dan 50 % te gaan belasten, dat geeft dan weer de weg aan van net pad dat ik nog geruimen tijd zal moeten gaan vervolgen.

Verlost van de antibiotica, maar een grote hoeveelheid van bloedverdunners om de boel weer in het gareel te krijgen en de hoop op… geeft mij als burger weer MOED!