dag besteden!

Alles kent een keerzij, veelal in de vorm van een ‘wat niet deert hoef je ook niet te weten’. Houtkachels zijn slecht voor het milieu, verbrandingsovens staan garant voor fijnstof, riolen worden overstelpt door de uitgeplaste medicijnen, chemo therapie zal ook de nodige consequenties hebben, en wanneer het milieu minder wordt belast, heeft dit gevolgen voor de bevolking. Simpelweg door een verhoging van de belastingen, of door de eenvoud van wat ooit een bestedingsbeperking heette. Maar met die pinpas zou ik echt niet weten op welke wijze deze beperking uit kan gaan pakken. Hooguit door, in plaats van maximaal 1000 euro op een dag op te nemen, dit tot 10 euro terug te gaan brengen. En dat gedoe met die automatische afschrijvingen weer eens te gaan vervangen door acceptgirokaarten. Een goede reden om in beweging te blijven, Post NL weer de mogelijkheid te geven om brievenbussen van een inhoud te voorzien en mogelijk die ouderwetse Nuts- en Postspaarbank wederom op te zadelen met een Zilvervloot. Met stalen potjes waarbij de gleuf aan de voorkant en het ronde gat aan de achterkant voldoende was om te gaan sparen. Het sleuteltje was immers in het bezit van de bank… En het gespaarde bedrag werd door een kantoorbediende aan het loket in het boekje bijgeschreven! Je wist waar je aan toe was en spaarzaamheid zorgde ervoor dat niet onverwijlde acties werden ondernomen.

Kom daar tegenwoordig nog eens mee aan. Men zal je meewarig aan gaan kijken, het gemak van Tak stelt je nog steeds voor raadsels wanneer het bedrag van een rekening wordt afgehaald dewelke niet de bedoeling was. Om maar eens wat van die huidige nieuwerwetsigheden naar voren te brengen. Ik houd mijn Nokia in ere, vind het gewoonweg makkelijk om niet veel meer te doen dan wat te SMS’ en, de telefoon niet eerder op te nemen dan dat deze een duidelijk signaal weergeeft, en wanneer dat ding niet meer pingelt, zal het apparaat wel weer opgeladen moeten worden. Ik heb geen App, Skypen vind ik nog steeds een hype, feesboek is aan mij niet besteed en de toestand in de wereld… lees ik niet eerder dan de volgende dag.

Vandaag wederom op pad. Met Jan van H. met wie ik Amsterdam verder zal gaan verkennen. Opdat ik op een ander moment weer de gids uit kan gaan hangen. Wanneer Bruno en ik weer op pad gaan. Het heeft iets weg van zingeving, dagbesteding dan wel het avontuur en de verrassing die zich kunnen gaan voordoen. Geen vooropgezet plan, laat komen wat komt en waar iets te genieten valt…