DDD (ietwat van de rel).

De Dingen van de Dinsdag, maar dan is maandag nog niet gepasseerd. En waar ik ONDERWEG mijn gevulde ei heb gelaten, ook dat geeft eigenlijk geen pas. Ik ben een deel van mijn verhaal kwijtgeraakt aan een Bakker, te weten dit keer Rob en kan niet anders constateren dan dat het een bijzonder genoegen is geweest. Niet met de illusie dat anderen op mijn verhaal zitten te wachten, daarvoor is het toch wat doorsnee, de andere kant is dat het Psychiatrisch ei dat ik als broedsel heb meegenomen, mogelijk ook anderen weet te raken. Ja Rob, ook ik lijd aan een Obsessief Compulsieve Stoornis, ben in zekere mate een neuroot maar ook daar valt mee te leven. De een noemt het rituelen, de ander noemt het dwang. Van een vaatdoekje dat op een bepaalde manier in de wasbak wordt gehangen, tot het niet eerder aanschaffen van iets dat al wekenlang op de nominatie staat om orde en reinheid naar voren te brengen.


Of neem de afdeling goede voornemens: ik had een voornemen maar heb geconstateerd dat de 5000 die ik voor ogen had, reeds zijn gepasseerd. Gelukkig heb ik ooit de gelegenheid gehad om tot tien (10) te tellen, zowel in het Duits, Frans en Engels, maar ook dat is niet meer nodig. Het Buitenland is nu eenmaal verder van me af komen te staan door beperkingen van mijn zijde. En dan doel ik op mijn linkerzijde, waar de val voor allerlei ongemak borg heeft weten te staan.

Neen, je hoort mij niet klagen, maar…

ik blijf mij heel veel afvragen!