1 september is een DAG!

… waardoor ik weer over kan gaan tot de orde van de dag. Geenszins van plan om mijn activiteiten te onderbreken, zeker niet wanneer een medecursist uit een vergaand verleden van zich laat horen. Bijzonder, in dit geval heel bijzonder daar ik geen idee heb hoe zij achter mijn mailadres is gekomen, maar wel snode plannen heeft of wat vaker een blik te gaan werpen op mijn wegen. Neen, over belangstelling heb ik niet te klagen daar menigeen heeft nagelaten om daar kond van te doen. Heel eerlijk gezegd ben ik daar ook niet van uitgegaan, opdat een teleurstelling in deze mij bespaard is gebleven. Ik doe het een beetje volgens mijn eigen plan en plen daarom niet te veel voor morgen. Zorg voor mijn eigen tuin en heb nog geen ontmoeting met de dood voor ogen (Het Gedicht De Tuinman en de Dood spreekt voor zich en ook Pieter Nicolaas van Eyck).

Een alternatief misschien? Wat te denken van het volgende: paradijs waar geen vogel te bekennen is. Het is dan ook weer Martin die mij op dit bord attendeerde, terwijl een bezoek werd gebracht aan de beeldentuin van ene Jonk. Waar Nic Jonk elders ontmoetingen heeft, Rogier in Frankrijk terecht is gekomen en Zeeger de honneurs waarneemt. De orde terug en geen dag rust.

Ik maal daar niet om en waar gemalen een stroompje water naar een slootje voeren,

is het van belang dat geen schipper meer kan overvaren!