de toren WAAGt!

Waarom een naald zoeken als je weet dat je stomweg nieuwe naalden kunt kopen? Waarom spijkers zonder koppen gebruiken om draadnagels te slaan? Wat beweegt iemand om spijkers bij laag water te gaan opsporen? Of te besluiten om het heft in eigen handen te gaan nemen? Wat schiet het op om iets als zwart/wit te omschrijven, terwijl je weet dat veel zaken geregeld kleurloos zijn? Om over transparantie maar niet je hoofd te gaan breken…

Niet dat je met deze woorden opeens vooruit schiet, achteruit schieten vraagt nu eenmaal om een spiegel en dan is het nog de vraag of de roos niet beweegt. En wanneer deze toch beweegt, heb je geen vat op de wind die voor deze beweging zorg heeft weten te dragen. Ik bedoel maar, waar gaat het in het leven om? Niet om al het bovenstaande; laat staan dat iemand een boodschap heeft aan dat wat ik naar voren heb gebracht. Dat neemt niet weg dat mijn vingers zich geregeld over dit toetsenbord bewegen en dat mijn geest weer eens ongerijmd met mijn gedachten vandoor gaat. Opdat ik wat, nou ja zoals zo vaak weer eens kwaadwillend probeer te zijn om goedwillend bij een ander over te komen. Dit is net zoiets als dat je van je hotmail account naar dingetjes gaat die je spontaan aangeboden krijgt om dan te weten dat de een vreemd ging en dat de ander een oude foto uit de doos opduikelt waarop mensen van een andere leeftijd opeens weer zo jong zijn als ze waren. Zo houd je oud jong en voor je het weet is jong nieuw dan weer oud.

En voor vandaag houd ik het geheel beperkt met die ene foto die EvdA mij gisteren deed toekomen: de Frieschebrug met werk van Marte Roling met daar ergens gevangen: de toren van de Waagtoren. PUNT!