Desolaat.

Het is een bekend gegeven: het moet eerst slechteren wil het gaan beteren. Maar wanneer je het desolate gebouw ziet, kan het haast niet anders dan dat er een wonder dient te geschieden, wil het de veronderstelde allure krijgen, nadat er waarschijnlijk vele tonnen van eigenaar veranderen. Maar… dan heb je wel wat.

Aan de oever van het Noord-Hollands kanaal, met uitzicht naar de overzijde, gezicht op de Grote Kerk en wanneer het ven meezit, de lichtjes van de kermis met het navenante lawaai. maar dit jaar nog even niet en wat er volgend jaar uit de puinhopen zal gaan herrijzen. Dus een kleine boodschap opdat ik morgen een wat andere boodschap aan dit medium kan gaan toevoegen. Maar dat zijn dan weer plaatjes die mogelijk wat vervreemdend aandoen.

Want ook van vervreemding ben ik bepaald niet vies!