Draai konten enzo.

… om daar nu een gevolg aan te geven want er valt immers geen spat te beleven. Zelfs de regen laat het afweten, op een enkel sneeuwvlokje na dat probeert te wedijveren met een sneeuwklokje dat parmantig triomfeert boven het gekleurde herfstblad dat doet vermoeden dat het voorjaar niet veel langer op zich zal laten wachten. Dat neemt niet weg dat de omstandigheden waar gisteren en ook vandaag weer melding van zal worden gemaakt, wederom de voorpagina’s van de krant zullen halen en wanneer Kapitein Rob tot leven is verwekt, blijft ook de vraag hoe Professor Lupardi en zijn assistent Yoto hem in de loop van het verhaal zullen blijven tegenwerken. Goed en kwaad zijn nu eenmaal tegenpolen en waar Nederland zich momenteel kenmerkt door een grote mate van polarisering, is het evident dat dit ook in een stripverhaal wordt uitgebuit.

Al heeft het waarschijnlijk geen andere bedoeling dan dat de zinnen worden verzet. Let wel zinnen die zich voordoen door het gebruik van woorden in een andere context dan te verwachten valt. Onzin dus in de regel en wanneer ik bij zinnen ben, mag je van mij niet veel meer verwachten dan dat ook ik mijn zinnen heb gezet op die andere dingen. En waar mijn criticasters zijn blijven hangen in het afgelopen jaar, maak ik gebruik van de mogelijkheid om weer eens uit mijn onbepaalde school te klappen. Hoewel, wat valt er tegenwoordig nog te klappen? Applaudiseren is ook al weer lang geleden, en wanneer de Joker wordt ingezet dient nu eenmaal de Zwarte Piet te wijken.

Hetgeen de onbestendigheid van de huidige tijd voor een deel verklaart, de prikstraat zich opmaakt om met een snelheid van 25 prikken per straat per uur over geruime tijd de bevolking te behoeden voor mogelijk nog andere rampspoeden hetgeen gelijk ook de rendementen vanuit het verleden geen garantie zijn voor de toekomst. En over toekomst gesproken: wat van het volgende schrijfsel te denken?!

DRAAIBAAR.

Door steeds het leven / om te keren / blijft mijn herinnering / tot leven komen;

// zo kan ik mijn toekomst / nu / reeds opgewekt / de rug toe keren.
Ik bedoel maar, hoe simpel kan het leven zijn?