vol ON gein WEL beschouwd!

… zelfs lezen kan mij op dit moment niet bekoren, laat staan dat ik geld over de balk smijt, parels voor de zwijnen gooi en die splinter in mijn oog verwijder. Neen, liever loop ik als een blinde met oogkleppen rond, maak geen gewag van de zooi die zich wereldrond aan het verzamelen is, de keerzij dit keer laat voor wat zij waard is en al mijn gal probeer te spuwen voor er sprake is van het zuur dat zich probeert te verenigen met het zoet van woorden.

Om maar eens wat dwarsstraten van verbanden te gaan voorzien en de hoop te laten varen voor het moment dat nu verschijnt en straks wel weer verschenen is. Want tijd gaat stomweg door, de actie van de een zorgt niet altijd voor een reactie van een ander en waar de een genoegen ontleent om zijn frustraties bot te gaan vieren, probeert de ander een mogelijk hoogtij zo langdurig mogelijk uit te stellen.

Twee mogelijkheden in niet meer dan een enkele zin, van herhaling kan immers geregeld sprake zijn en wanneer dit niet de doorslag geeft, zul je het moeten doen met dat wat hier staat! Alhoewel, ook daar valt het nodige op af te dingen. Want stel je voor dat mijn woorden je niet aanstaan, dan kun je altijd nog besluiten om op een andere site het nodige aan letters binnen te halen. Waardoor woorden in de regel de waarheid vermoorden, zou het zomaar kunnen zijn dat juist mijn woorden er vandaag absoluut niet toe doen. Ben ik toch weer voor de kat z’n schaamdelen aan het werk geweest, onderwijl dat je in dezelfde tijd ook heel leuke andere dingen had kunnen doen. Bijvoorbeeld plaatjes draaien, duimen als logisch gevolg, je neus opalen nadat je deze hebt leeg gepeuzeld, gaten vullen met de leegte die zich overal voordoet, voor de zoveelste keer naar die winkel die nog wel open is, de natte paraplu die te drogen staat weer nat te laten worden, de zinnen op een andere manier weer eens gaan verzetten, voor de zoveelste keer een poging wagen om de kruiswoordpuzzel vol te maken, het geheim van sudoku te achterhalen en die kubus van Rubrick in een klap tot een goed einde te brengen, een volgende peuk opsteken, dat shaggie met natte handen proberen te draaien, pruimtabak te gaan gebruiken opdat er nog wel iets te pruimen valt, studentenhaver tot je te nemen en opeens te ontdekken dat je een kroon in je mond hebt verpulverd, telefoonnummers van onbekenden uit je hoofd te gaan leren, kranten te gaan rubriceren, een recensie van commentaar te voorzien, dat ijsje te laten smelten in de koelkast opdat de temperatuur daar met 1/10e graad zal gaan dalen, de druppels gaan tellen die zich in een minuut in een plas voordoen en wanneer dit verhaal je in staat stelt om binnen de nodige stappen te gaan maken, waardoor je stappenteller vermoeidheidsverschijnselen gaat vertonen, voor de 92e keer de trap weer op te gaan en jezelf dit keer een neergang te besparen door het gespreide etui op te gaan zoeken, weet je dat ook ik voor vandaag weer de nodige ongein heb kunnen spuien.

Nu maar hopen dat de spuien in zijkanaal C ervoor zorgen dat ook deze overvloedigheid weer snel zal worden opgenomen in de zee, de Noordzee dewelke door het Noordzeekanaal alsnog de grafiet van TaTa met zich mee gaat nemen!