Een groet van…

Wanneer ik me kwalificeer, voldoe ik aan een bepaalde norm. Op dit moment heb ik meer de neiging om mij op voorhand te diskwalificeren, waardoor een bepaalde norm niet meer van toepassing is. Datzelfde overkomt me wanneer ik stel dat ik op dit moment gekluisterd ben. Niet alleen aan huis en haard maar ook nog eens aan bed, zonder dat daar een enkelband een rol in speelt. En wanneer het gezegde is om ergens met lood in de schoenen je opwachting te gaan maken, is datzelfde lood voelbaar in mijn linkerbovenbeen wanneer ik de bedstede verlaat. Gebruik maak om even op de rand te gaan zitten te bedenken wanneer ik opsta, mijn been belast en de eerste stappen maak. Het zal nog wel een tijdje duren voor ik weer kwiek en vief door de straten stap. MAAR VOOR NU EVEN STIL STAAN, STIL LIGGEN, ONTDEKKEN DAT OP MEERDERE PLEKKEN PIJN VALT TE ERVAREN en dit met hoofdletters zonder enige kleur naar voren te brengen. Je weet immers maar nooit wanneer Caps Lock toeslaat en voor je het weet inruilt voor een bepaald nood lot. Hoewel in mijn geval moeilijk sprake kan zijn van een nood dan wel een lot.

Meer een zaak dat Murphy mogelijk een rol is gaan spelen…