Een weekdier is er niets bij!

Om maar met de deur in huis te vallen, kom ik terug op een daggie uit. Dat wil zeggen dat terugblikken ervoor kan gaan zorgen dat ook vandaag een vervolg komt op dat wat gisteren al naar voren is gekomen te weten nog steeds die excursie van de Omringdijk. Hoewel van een omringdijk in de huidige tijd bijkans geen sprake meer is, waar ooit water en dijk de burger bescherming bood, is het nu het slingerende pad dat aangeeft waar ooit zeewater voor een deel de toekomst bepaalde.

En dienen we het tegenwoordig te doen met een IJsselmeer, een dijk die ervoor zorgt dat de Waddenzee zich niet meester maakt van het IJsselmeer en dat zoet en zout door sluizen verandert in brak water. Waar glasaal op zoek gaat naar sloot en plas om er, op een ander moment als aal dan wel paling in de loop der tijd weer terug gaat naar waar ooit het even begon: de Saragasso zee om daar een kunstje te flikken wat onder de noemer van paaien gaat, alvorens het loodje figuurlijk te leggen. Een tocht van vele duizenden zeemijlen voor zover ze niet in een rookton vroegtijdig eindigden.

Maar wat heeft dit verhaal nu vandoen met de beelden van vandaag. Ach, het voorziet in een bepaalde behoefte en waar overdaad schaadt, kan het geen kwaad om ook de beelden van vandaag ietwat te beperken. Was het alleen maar door het feit dat er mogelijk ook nog wat beelden zichtbaar worden op de derde dag van deze week.
Een weekdier is er niets bij!
Laatste 15 Reacties