Eerbetoon.

Noem hen geen paria’s, zonderlingen of kluizenaars. Maar mensen die aan de zelfkant van de maatschappij terecht zijn gekomen. Die ooit een vader en een moeder hebben gehad, misschien ook nog weleens een bloemetje voor Moederdag meebrachten, die op een ander moment verdwaald raakten door omstandigheden de zelfkant zochten en vonden. Die misschien ook wel om een praatje verlegen zaten, nu wat binnensmonds murmelen en de dagen gelaten ondergaan. Die misschien hooguit wat eindjes aan elkaar weten te knopen, die zich in leven houden door alcohol te gebruiken, een joint opsteken en op die manier hun dromen kunnen dromen, hun waarheid als waarheid ervaren, op hun manier orde in de chaos van hun denken kunnen stellen, en niet veel meer dan dat. Die zich niet druk maken omtrent hun lichaamsverzorging, uren in de wind stinken en daar absoluut niet stil bij wensen te staan. Die de dingen nemen zoals ze zijn, de dagen koesteren wanneer de zon schijnt en de regen ervaren als een warme douche. Die springen door het gras, die genieten van een grasspriet in de mond, de tanden laten verrotten en er geen halszaak van maken wanneer het brood uitgedroogd in de mond wordt genomen. Mensen zoals jij en ik, mensen met een verleden, met herinneringen, met goede en kwade gedachten, mensen die zich niet wensen te gedragen zoals de kuddes om hen heen. Mensen die troost bij elkaar zoeken, belevenissen uitwisselen, waar mogelijk een draadje los is geraakt, waar op een bepaald moment geen land meer mee te bezeilen viel, van de regen nog verder in de drup raakten en waarbij de keerzijde in het water is gevallen. Voor die mensen houd ik vandaag een pleidooi, voor die mensen laat ik een andere schoonheid zien, neem ik als het ware een bloemetje mee, ik ken die mensen niet maar schoot wat beelden van hun behuizing. Een oude tjalk, een woonboot die nog op het water drijft, wat oude Romneyloodsen met een onbekende inhoud, het lood dat zich niet laat leiden om het oude ijzer dat roestig ligt te wachten op andere tijden. Dat zijn de beelden van vandaag, beelden die tot mijn verbeelding spreken en waar ik besluit met dat bloemetje, als een soort van eerbetoon aan hen die de zelfkant niet direct voor het uitzoeken hebben gehad.


IMG_0922


IMG_0923


IMG_0924


IMG_0925


IMG_0936


IMG_0937