(g) een praatje pot

Denk nu niet dat ik om een praatje pot verlegen zit, alhoewel het daar geregeld op uitdraait, maar denk meer in de zin van het in beweging houden van die grijze hersenmassa, die in de loop der jaren flink heeft ingeboet. Niet alleen door de alcoholische versnaperingen die ik tot mij heb genomen, de leeftijd die een rol gaat spelen en de gatenkaas die ik over het algemeen heb laten staan, in tegenstelling tot de oude kaas waar ik een groot liefhebber van ben. Dat hier de nodige cholesterol verhogende elementen een rol hebben gespeeld, dat het zout der aarde zich ook in deze hebben schuilgehouden en dat de verondersteld graskaas mij geenszins kon bekoren, dat alles laat ik over aan het groen dat een wei typeert. En dat die grazende koeien er alles aan doen om ons van melk te voorzien, dat Beemsterkaas moet wedijveren met Old Amsterdam dan wel originele Alkmaarse kaas, doet niets af aan de elementen die ik later aan de pot toevertrouw. En waar een bevolkingsonderzoek heeft aangetoond dat ook ik een divertikel in mijn laatste deel van de tractus digestivus had ontwikkeld… Een bloedonderzoek, een hartfilmpje, een ontlastingonderzoek, een MRI, een scan en noem maar op, een gen onderzoek als mogelijkheid om ziektes op termijn uit te sluiten, alles staat in het teken van een zo optimaal mogelijke gezondheid. Ziek en zeer, daar zit niemand op te wachten en wanneer mij de vraag wordt gesteld hoe of ik mij voel, kan ik nog steeds met een GOED de zaak beantwoorden. Niet dat ik barst van de energie, maar ik weet me meer dan voldoende te handhaven. En wanneer ik de ene dag in de weer ben geweest met de Dyson, kan ik de andere dag me buigen over de dakgoot die zich gelukkig op borsthoogte bevind. Of weer eens het een dan wel het ander aan eten in elkaar te gaan draaien. Uien schenken mij voldoening, wat tomaten erbij enig zoet genot, de eieren laten zich geduldig klutsen en ik ben niet te beroerd om het biologische aspect van die maaltijd te vermengen met wat minder biologische producten. Het gaat om de smaak en hoe die smaak tot stand komt, dat is veelal het geheim van de kok. Gelijk ik wat minderwaardige sperziebonen heb ingeruild voor witlof met ham en kaassaus uit een pakje. Zo’n praatje wordt het dus vandaag, en voor morgen heb ik ook weer het een en ander op het programma staan. Want morgen zal ik mij wederom elders bevinden, morgen gebeurt het als het ware en waar het vandaag weer gisteren was…