Enigszins te volgen?!

De nacht waarschijnlijk overleeft en niet veel meer hoef te doen dan mij enigszins te laten verwennen en het bakken zijn waarmee ik mezelf voor een deel dien te wassen. Het geklooi met de waskommen een voor de bovenkant, de ander voor de onderkant, het drogen voor zover ik daarbij kan en de rest overlaten aan de goede handen die ervoor zorgen dat na het toedienen van de medicijnen dan wel het infuus dat rood kleurt of het Psychologisch Zout dat onder de noemer Phisiologisch Zout (NaCl 0,9 %) overeenkomt met het zoutgehalte van mijn lichaam. Althans zo schets ik mijn situatie voor de vrijdag de tweede dag na die mogelijke ingreep, hoewel ik er ook rekening mee dien te houden dat een spoedopname alsnog roet in het eten kan gaan gooien, waardoor de kans op diarree afneemt. Tenslotte was Norit een probaat middel in het verleden. Tegenwoordig wordt gevraagd of je een zakje wenst voor de ontlasting en tot op heden is het mij gelukt om daar nog steeds zonder dit middel mezelf af te laten gaan. Want afgaan is een probaat middel om weer eens te zinnen te verzeten, een ‘uitje’ te bewerkstelligen om van nadere ongemakken maar te zwijgen. En dan te bedenken dat ook de Herfstvakantie met daaraan gekoppeld de Kunst10Daagse van Bergen ook weer ten einde loopt, ik razend benieuwd ben welke omzetten zijn gepasseerd of dat ook menig kunstenaar naar zijn haren grijpt die in een klap in grijs zijn veranderd. Waar kunst in het verleden vooral de geestelijke spieren staalde, staat momenteel de kunst op een ander plan. Wanneer de fossiele brandstoffen een explosie veroorzaken en de overheid doorgaat met het blijven belasten van de energie, wanneer Liander niet in staat is om de teveel geproduceerde groene stroom op te nemen, zolang zal het een kunst blijven om te balanceren op het koord dat ons wordt voorgehouden!
Vrijdag, 22-10-2021.