Mottig…

Laat ik eens een voorschot nemen op de tijd die mij te wachten staat. Tenslotte kom ik toch weer terecht in het Noord West Ziekenhuis, is een goed voddenboer aan mij verloren gegaan omdat ik me niet meer richt op lompen maar wel op metalen. Want als ik met schroeven, platen die niet voor mijn kop te vinden zijn dan wel platen die zich elders in mijn lichaam voordoen, kan ik niet uitsluiten dat ook wikswegen wederom een onderbreking te wachten staat en ik er wel in wil slagen om mijn uitlaatklep ook voor de aankomende tijd van de nodige teksten te blijven voorzien. Al was het alleen maar voor mijn eigen gemoedsrust in het kader van het overgeven aan de ingrepen die zich gaan voordoen.

Dus zal dit bericht op de donderdag na een mogelijke operatie gaan verschijnen, het bed dat mij elders wacht en de zorg waar ik me dan weer aan over dien te geven. Kundige zorg dat zich kenmerkt door de dagelijkse controles, het prikken opdat mijn Hb, Ht en andere zaken weer verantwoord gaan plaatsvinden, het klokje van zes uur aangeeft dat een nieuwe dag zich aandient, de kar met het ochtendontbijt zich manifesteert en het maar weer afwachten is wat zich tijdens de lunch en het avondeten zal manifesteren. Eerdere ervaringen aldaar hebben ervoor gezorgd dat ik met een zeker gevoel van onbehagen de kaart in ontvangst neem en kies voor maaltijden die niet uit die gemeenschappelijke kookpot zullen komen. Dat mijn gewicht toeneemt is uitsluitend te wijten aan het feit dat bewegen beperkingen kent en wanneer ik mij kan bewegen zal het niet veel meer zijn dan een rolstoel die mij voortbeweegt. Waarbij het voortbewegen door het rollen van de wielen ook wel weer een beperking zal kennen. Dat ik me zo af en toe wat kritisch dan wel cynisch uit, zegt iets over de geest die er alles aan doet om overeind te blijven.
Maar ook dat typeert al jaren mijn zijn en wanneer ZEN niet aan mij besteed is, blijf ik met een been op aarde rusten. Dat andere zal ik nog duidelijk dienen te ontzien in afwachting van… Ja van wat eigenlijk, de uitslag van de kweek, de kracht die mijn getroffen been heeft moeten doorstaan en een volgende ingreep die op termijn gaat plaatsvinden. Waarvan ik eerlijk gezegd op het moment dat ik dit schrijf (maandag 18 oktober 2021) nog geenszins een uitspraak kan gaan doen.

Donderdag, 21-10-2021.