ff wat schimmigheid(jes)

Om klokslag 7 uur zet het orkest magistraat in. Van een dirigent kan geen sprake zijn, wanneer de hamerslag doet denken aan een paukenslag, de kopersectie is vervangen door het lawaai van stalen buizen, de cirkelzaag er alles aan gelegen is om de boventoon te voeren, de motoren worden gestart en de eerst piepen het luchtruim proberen te verleiden om zich aan te sluiten bij deze meer dan voorbeeldige uitvoering. Dat juist op dit moment een vliegtuig het laat afweten, doet de stemmen die zich in dit geheel voordoen, vroegtijdig naar de coulissen wijzen. En waar een enkeling zich buigt over de lift die even laten omhoog gaat en niet veel later niet veel meer weet te doen dan terug naar de aarde te keren, ook dat mag de pret niet drukken. Het bouwvakkers orkest staat op het punt het volgende deel voor zijn rekening te nemen en vergeet de eerste tonen van het slavenkoor naar voren te brengen, waardoor de kakofonie aan geluid niet veel meer weet te doen dan zich met andere geluiden, een brommer, verderop een auto, een claxon dan wel een hond die uitgelaten blaft in het geheel van zich te laten horen.

Want horen en zien zijn in de prijs van een verblijf hier inbegrepen, hetgeen betekent dat mijn wereld een totale verandering heeft ondergaan, maar dat de wereld buiten mijn verblijf gewoonweg doorgaat. De wetenschap dat het vrijdag is, dat het weekend voor de deur staat en dat dit geheel wordt gelardeerd met wat andere beelden… Moeder Cor belde, een bericht van Pauline, een zorgverlener die mij weer een douche aanbood en onderwijl met zichzelf aan het dealen was om weer een balans in haar leven te vinden, de ouverture van vanochtend heeft een heel orkest in werking gezet. En waar de beelden als eerder genoemd het mogelijk wat af laten weten, het geeft iets weer van de schimmigheid waarin ik vandaag verkeer.

Morgen kan het anders zijn, dan is het weekend, liggen alle vormen van behandelingen stil en heeft het er veel van dat je weer op jezelf wordt teruggeworpen. En waar ik me verder niet druk over hoef te maken: zolang mijn letters nog over dit toetsenbord dansen, de boormachine het geheel opluistert en de stemmen van de bouwvakkers het totaal nog weten te larderen….