pal JAS
En wanneer mijn schoonzus uit Spanje ontdekt dat daar in de buurt een circus te vinden valt, niet schroomt om daar foto’s van te maken en deze via een via weg alsnog richting mijn wegen te krijgen, kan ik niet anders dan daar melding met plaatjes van te maken. Waar Vondel ooit stelde dat leven een schouwtoneel is, kan een circus je even verlossen van de dagelijkse miserie die zich voordoet, wanneer het publiek de adem inhoudt en niet veel later een klaterend applaus losbarst. Want geregeld dien je het leven met een knipoog te nemen, hetgeen zich op je pad voordoet is nu eenmaal niet altijd met rozenblaadjes getooid. Om over veronderstelde maneschijn maar te zwijgen…
Nu weet ik wel dat ik met grote regelmaat de neiging vertoon om de paljas uit te hangen, maar dat is veelal in omstandigheden waarbij ik de idee heb dat ik daar omtrent mijn gedrag een eigen invulling en een eigen verantwoording in kan dragen, maar wanneer de omstandigheden zodanig veranderd zijn als in mijn huidige situatie is het beter om enige bescheidenheid tentoon te spreiden, hoewel ook deze wat oude gerimpelde vos wel grijze haren verliest maar een groot deel van zijn streken nog steeds in zijn brein te vinden zijn. Verscholen onder het dak dat als een schedel het geheel van de buitenwereld weet af te sluiten. Dat neemt niet weg dat ik naast het paljas zijn nog steeds een magische bewondering ervaar wanneer iets dat neigt naar een circus en een navenant nummer mij nog steeds in die vervoering kan gaan brengen die ik ooit heb ervaren bij wat willekeurige circussen de Alkmaar hebben aangedaan.
Waarbij Boltini, Renz direct naar boven komen drijven, maar ook Sarrassani en niet te vergeten mijn favoriet Krone nog steeds de boventoon voeren. Maar voor vandaag wat beelden van een circus in Spanje, op beeld getoverd door mijn schoonzus en voor nu life in Wikswegen zichtbaar gemaakt.
Maar voorafgaand daaraan de clown die zich in mijn huidige verblijfplaats voordoet: Magenta revalidatiekliniek voorheen bekend als Louwershof.
Zie de clown en stel je voor dat ik dit keer de rol van clown speel!
Een clown mag zijn impulsen volgen. Doen wat in zijn hart leeft,
En alles wat er is, is goed.
Alles wat hij voelt, is goed en mag er zijn.
Alles wat hij voelt uit hij in beweging en geluid.
Het geeft hem het gevoel dat hij bestaat en dat hij er mag zijn.
Dat alles in hem er mag zijn.
Wel bijzonder dat dit bericht op de verjaardag van Nederlands oudste clown verschijnt.
Wie is er samen met zijn kids niet opgegroeid met Bassie en … en hun rood/gele caravan.
Jij toch ook Wik?
Heel eerlijk gezegd: eigenlijk niet, hoewel ook ik daar menig aflevering van heb mogen aanschouwen. Het ‘Oh mein Papa, er war ein echter Zirkusclown…’ schalt nog steeds door mijn hersenpan. Crock is dood, Charlie Rivel in brons te vinden bij Krone, en ook Oleg Popov heeft het land der levenden verlaten… Dat neemt niet weg dat menigeen als clown door het leven gaat, zonder dat deze zich bewust is van de rol die hem maar ook haar op het lijf geschreven is…