gehAVENDeKLOK

Tussen voornemen en uitvoeren ligt vaak een wereld van verschil. Je stapt bijvoorbeeld naar een rechtbank omdat je vindt dat je een bepaald recht hebt en verwacht dat de rechtbank na ernstig wikken & wegen tot een duidelijke uitspraak komt. En bij die uitspraak zul je je dan neer moeten leggen. Lastiger wordt het wanneer een situatie ontstaat die doet denken aan Salomon. Het oordeel wat dan geveld wordt kan twee kanten opgaan: of een hogere macht grijpt alsnog in, of een lagere macht zal alles in werking stellen om ergens een gelijk te gaan behalen. Het ‘heb ik gelijk of niet…?! komt dan niet meer ter sprake. Zou je denken. Maar zo werkt het niet altijd. Het individu ten aanzien van de samenleving legt in de regel het loodje. Van samenspraak kan geen sprake meer zijn, de rechtspraak heeft als zodanig gesproken. Al eerder kwam deze week de Trias Politica om de hoek kijken, en het is dan aan de Regering om alsnog een pleidooi te gaan houden omtrent de mogelijke morele plichten die daar dan weer aan gekoppeld kunnen worden.

Doe een beroep (op de kapper desnoods) en voor je het weet zit je haar weer in plooi. Nu weet ik wel dat het allemaal tegenwoordig niet helemaal op rolletjes loopt, maar wanneer er ergens hoop aan de horizon sluimert kan het haast niet anders dan… gaan desnoods met een banaan en voor je het weet, zit het weer weer in de goede hoek. En wanneer het sneeuwklokje voorzichtig het kopje laat hangen, kan er sprake zijn van het feit dat… vul de rest naar eigen believen in!