geOOgst!

BROEDPLAATSEN! Daar wordt vast wel wat uitgevogeld. Vrije vogels die op een kluitje de verlaten nesten weten te vullen. Met hun creativiteit, met hun performences, met de losbandigheid van een eeuwige jeugd, met muziek, met let wel theatraal theater, met een willekeurige ontmoeting, met de geur van een genotmiddel, met een drankje in de hand en de wereld aan hun voeten, met de vraag naar de zin van het leven en de onzin van alledag, met iets doen door simpelweg niets te doen, met de hang naar de herinnering, op zoek naar de uitdaging, en dan te weten dat weer anderen in hun nek staan te hijgen.

Projectontwikkelaars met name en de stadsnomaden die op termijn hun heil weer elders moeten zoeken en deze dan wel weer zullen vinden. Want Alkmaar koestert niet langer de verlaten industriegebieden, Alkmaar staat aan de vooravond van wat ooit van Speijk ten tonele bracht: ‘dan liever de lucht in’ en hoogbouw is nakend. Aan de oevers van het kanaal, waar het voormalige PEN dorp op termijn zal gaan veranderen in een heus aangepast dorp, de Waterkant zich mag gaan opmaken voor eerder genoemde Hoogbouw, het voormalige Ringerscomplex een identieke verandering te wachten staat, Koel 310 plat gaat om plaats te maken voor appartementenbouw en de Kanaaloever in de richting van Witsen en Vis een gelijksoortige verandering te wachten staat.

Alkmaar schiet de lucht in en door dat schieten raken die vrije vogels hun richting kwijt, tenzij de Drukkerij op termijn soelaas gaat bieden. Maar ook daar dreigen op de wat langere termijn snode plannen de kop op te steken. Want er is een tekort: aan woningen, aan grond, aan investeringen, aan geld, aan stikstofoverlast, aan vervuilde grond, aan weilanden die veranderen in stedelijke bouw, aan windmolens die aan de energiebehoefte naar volle tevredenheid weten te voldoen, aan het groene gras dat zal verdwijnen, aan Tiny Houses en Tiny Bosjes, aan sloten die het overtollige regenwater af blijven voeren, aan de behoefte van droge voeten, aan zonnepanelen, aan warmtewisselaars, aan mensen die van techniek verstand hebben, aan ouderwetse vaklui, een schilder, een timmerman, een stratenmaker een dakdekker en een loodgieter. Aan elektrotechnici en aan de simpele landarbeider die met een schop en een zeis overweg kan… om over al die andere creatievelingen maar te zwijgen.

Dat is mijn OOgst van vandaag, wat beelden van die Waterkant aan de vooravond van het platte gaan wat de Waterkant op termijn staat te wachten.