Geweest ben

Langs berg en dal klinkt… het geluid van zoetgevooisde, kakelende stemmen. Althans, die indruk heb ik wanneer ik wederom uit een droom ontwaak. En waar die dromen op gebaseerd zijn, volstrekt een raadsel. Laat staan dat ik me afvraag hoe of ik in dit landschap ben gekomen dan wel ben verdwaald. Het behoeft echter geen betoog dat al die indrukken waarschijnlijk ergens op gebaseerd zijn, herinneringen van een ver verleden tot aan de dag van vandaag en dat alles, gelijk een staafmixer tot een pulpbende verenigd. Of dat voorspellende dromen zijn, dan wel dat dit invloed zou kunnen hebben op een dag als vandaag, de tomatensoep kenmerkt zich door een lobbig uittreksel van het een vermengd met het ander. Waar ternauwernood nog de verschillende groenten in te ontdekken valt. Zou het ook zo’n chaos in mijn kop zijn” En waar valt dan het onderscheid tussen het een en dat andere nog te ontdekken. Laat staan te maken” Roerloos moet ik erbij gelegen hebben, hooguit dat mijn ademhaling iets is gaan versnellen, het dekbed overtrek niets van dat onderliggende gebeuren heeft ontdekt dan wel dat de buien van gisteren de wolken hebben verdreven. Bedoel simpelweg te zeggen dat de dingen van alledag niet veel meer zijn dan wat vergeefse indrukken vanuit de loop der tijd. En de tijd kent nu eenmaal een eigen loop, ondanks alle invloeden die de mens op de tijd probeert in te brengen. Wat aan te vangen met een fenomeen van miljoenen lichtjaren” Wat voor te stellen van de oneindigheid van het heelal, de melkwegen die ons worden voorgeschoteld en het mogelijk bestaan van andere entiteiten dan die wij gewend zijn. Het ontdekken van andere flora en fauna, de bijtjes die worden uitgeroeid en de bloempjes die pogen hun kop boven water te houden. Om over een grasspriet maar te zwijgen, een paardenbloem die ik van zijn tooi beroof, het wormpje dat als aas aan een haak van een hengel hangt en de snoek die ijlings het hazenpad kiest. Hoewel een snoek op het hazenpad… ja dat kan in mijn dromen. Wanneer echter een kapoentje kraait met een hese stem, blijkt Sinterklaas de kuierlatten te hebben genomen. Dat neemt niet weg dat ik door het geluid van die zoetgevooisde stemmen alsnog van mijn dromen wordt beroofd en met Klaas Vaak zijn zand in mijn ogen, vergeefs probeer alsnog terug te keren naar daar waar ik net geweest ben!