Glas, plas en wat het is en was…

En dan zijn er zo van die zaken waar ik me op een totaal ander moment mee bezighoud. Neem nu de verdwenen Brederodekliniek, in de tijd dat ik in Santpoort mijn opleiding deed. Jaren daar gewerkt en nooit de gelegenheid te baat genomen om mij daar in Santpoort Zuid met de restanten van Brederode te gaan bemoeien. Tot dan gisteren, gesloten weliswaar maar dan nog. Een vervolg waarschijnlijk op het bericht omtrent passanten en waar ik komedianten tevoorschijn toverde, zijn dit waarschijnlijk de mensen geweest die opgenomen waren. Twee Goden tegelijkertijd, de achterdochtigen, de maniakale depressieven en alles wat onder de noemer van afwijkend werd opgenomen. Mannen die in twee werelden verkeerden, een Volendammer die na zijn weekend verlof met kilo’s paling terugkwam, de man die verdacht werd van een doodswens en de slaapkuren die plaatsvonden…

De isoleer die regelmatig in gebruik was en steeds achter het hek en dat gebouw de restanten van dat kasteel. Het heeft veel weg van die profeet die in eigen land niet als zodanig werd erkend. Want wat te denken van het eeuwenoude gezegd omtrent een glas, plas en al wat was. En waar ik Brederode van heb beticht, dien ik dit bij te gaan stellen, hoewel in de tijd van Brederode zal men ongetwijfeld ook met regelmaat het glas hebben geheven piste men in het water rond de vestingmuur en maakte men zich niet druk omtrent de gevolgen.

Want veelal bleef alles zoals het daarvoor al was. Ook de huidige tijd kent nog steeds die wijsheden uit het verleden, wordt er nog steeds een glas geheven plast men tegenwoordig nu het pissen niet meer gebruikelijk is en dat de zaken blijven zoals ze worden voorgeschoteld zal menigeen ook niet verbazen. Of dit nu uitschieters zijn in de politiek of uitschieters in het onderwijs, bedrijfsleven en noem maar op, dat is van alle eeuwen en dat zal waarschijnlijk ook altijd zo blijven.

Maar dat ene regent van Barneveld zou zijn geweest…