Goet he?!

Waar een kurk bepalend kan zijn om een leven op te laten drijven, is de maandag wederom een gelegenheid om iets van mij te vernemen. Stofzuigen vindt boven plaats en waar ik de verantwoording voor beneden heb gekregen, heb ik wederom andere plannen. Want een korte terugblik valt eerder te verwachten dan dat ik spinnen vang en hun web verniel! Hoewel de vliegen in hun web niets anders wacht dan de dood op termijn.

Duitsland voorbij, Essen als uitgangspunt en wat te denken van Gelsenkirgen, Dortmund en niet te vergeten Wuppertal. Momenten en monumenten van een voorbije tijd wisselen elkaar af, de grootte van de steden is heel bijzonder (300.000 is gewoon, ruim 600.000 maakt niet alleen het getal indrukwekkender) afstanden die met de trein worden afgelegd kennen variaties van vijf minuten tot bijkans een uur, fietsen blijkt toch niet aan mij besteed en waar mijn conditie wordt ingeschat op nul kan het hooguit drie zijn wat mij beweegt om de pedalen te beroeren. En dan nog geef ik de voorkeur aan wandelen, op mijn afgetrapte schoenen die al eerder in Duitsland terug te vinden waren, Polen, Sicilie, Brussel kort geleden, Arnhem in gewoon het Nederlandse en steden in en rond de Randstad.

Ik bedoel maar: wat heb ik feitelijk te klagen. Een week waarin de rente op de spaargelden nog meer is gedaald, er sprake is van een afnemende koopkracht, een Rutte die naar een Festival gaat, Peter Fonda die het fenomeen van die Easy Rider aan het celluloid heeft toevertrouwd en waarin ‘Born to be wild’ een globale standaard is geworden. Een boekhandelaar die een pijp aan Magritte doet toekomen, een EK wielrennen dat de ‘cost ‘die voor de ‘baet’ uitgaat Alkmaar wereldwijd op de kaart heeft gezet, een stadion dat gelijk de ondergang van de DSB bank waarschijnlijk een bankroet wat dichterbij brengt, en dat alles in een week waarin ik wel van mij heb laten horen, het een en ande rheb laten zien en waar de gemiddelde lezer waarschijnlijk weinig aan toe te voegen heeft. Op Ger na dan natuurlijk want zoals hij zich in mijn verhalende materie heft verdiept, zijn zijn reacties het meest waardevol gebleken. Dat, wat mij betreft…

Ook Goethe heeft van zich laten horen, in die zin dat Jan het volgende gedicht naar voren brengt:

‘In das schone Essen / Est man rote bessen / Aber die sind nicht zu fressen / Nur beim abend Essen’ //

Ik geef het je te doen, maar gelijk het verhaal een cirkelgang qua denken naar voren heeft gebracht, laat ik het er voor vandaag maar hierbij! Dien nog het een te doen en de komende dagen nog het ander te laten!