Terugblikken? Een kwestie van zien en kijken!
BEKIJK HET MAAR! Meestal in de betekenis van ‘ik ben er klaar mee’, dit keer echter om je uit te nodigen om dingen te bekijken die ik afgelopen week bekeken heb. Ik zag het een en ander, en bij nader inzien was het simpelweg een kwestie van kijken. De noemer van ik zie, ik zie wat jij ook zou kunnen zien, gaat niet in alle gevallen op. Neem nu een omschtijving als ‘ruige schoonheid’, wat zou de man in kwestie daarmee kunnen bedoelen? Die man ben ik vanzelfsprekend, de ruige schoonheid een interpretatie van wat gezien wordt, in de variaties van verloedering dan wel een vorm van kunst die de nodige verbeelding op gaat roepen. En daar dan weer de varianten van.
![](https://www.wiksverleden.nl/opslag/wiksverleden_nl/cms/2019/08/IMG_5285-1024x768.jpg)
Een beeld in Amsterdam als voorbeeld. Een leuning in primaire kleuren, waar Mondriaan wereldwijd bekendheid door heeft gekregen. Een omgekeerde boot in rood. En een hut, huis waarbij de tent met zijn staketsels probeert naar de hemel te reiken. Een eiland, waarop de tijd geen grip meer heeft en dat als kunstobject te water ligt. Waar planten groeien, waar beestjes zoemen, waar de jaargetijden ook nog eens op terug te vinden zijn en waar van bewoning geen sprake kan zijn. Waar wordt gezien, een boterham gegeten, een drankje wordt genuttigd en waar de zaken van het leven voortdurend de revue passeren. Waar leven mogelijk op waarde wordt geschat en de dagelijkse beslommeringen worden doorgenomen, waar de geur van wiet een rol gaat spelen en je alle drukte rond je heen simpelweg over de brug letterlijk laat passeren. Daardoor krijgt het woord passeren ook nu weer een dubbele betekenis, gelijk de openingszin. En dat, dat vind ik dan weer gewoon terwijl een ander dit als bijzonder zou kunnen kenmerken…
Essen. Het hotel onder de rook van een voormalige schacht. Een mijnschacht. Het hotel wat ooit in gebruik was als Lohnhalle en waar de betalingen in het verleden plaatsvonden. In die bekende papieren zakjes. Waar ook toen al inhoudingen op hadden plaatsgevonden, waar kompels zich vervoegden en de administrateur zich met gestrikte das zich achter het loket bevond. Toen er nog geen sprak kon zijn van een ‘vrijdagmiddagborrel’, longen zich vulden met stof en waar zowel boven als ondergronds noeste arbeid werd verricht. Tegenwoordig zijn het plaatselijke bewoners die zich in de Biergarten weten te vermaken, een half haantje verorberen, een glas Ludwig bier permitteren, een sigaret opsteken en de muziek die vooral op de jaren zestig is gericht. Toen volop bedrijvigheid en tegenwoordig beperkt.
![](https://www.wiksverleden.nl/opslag/wiksverleden_nl/cms/2019/08/IMG_5296-1024x768.jpg)
Vervoer was ook toen al een aandachtspunt, zowel boven- als ondergronds. Paarden en vogels speelden een rol, wagentjes liepen op rails, houwelen voerden de boventoon voordat hydraulisch materiaal die rol overnam. Lampen in de hand werden vervangen door helmen met een lamp, een accu zorgde ervoor dat er letterlijk licht kwam in die alom aanwezige duisternis en wanneer er gevaar dreigde… ook rampen deden zich voor, waar hout een waarschuwende rol kon spelen werd steeds meer ijzer dan wel staal ingezet… Kompels zaten in stalen karretjes en ‘hinauslehnen’ was levensgevaarlijk!
![](https://www.wiksverleden.nl/opslag/wiksverleden_nl/cms/2019/08/IMG_5297-1024x768.jpg)
En waardering?! Ook daar zal wel geregeld sprake van zijn geweest, maar ook dat valt te betwijfelen. Dus ontkom je er bijkans niet aan om jezelf te gaan belonen. En wat voldoet dan beter dan op een zonovergoten dag, onder de bomen van dat ijsje te gaan genieten?! Bij deze dus!
![](https://www.wiksverleden.nl/opslag/wiksverleden_nl/cms/2019/08/IMG_5305-1024x768.jpg)
Laatste 15 Reacties