Gothic touch.

Kijk, dat is nu wat ik bedoel. Input. Externe input. En dan te bedenken dat wij, dat wil zeggen Jan B. en ik in het verleden nog wel musea afstruinden om daar oog in oog te komen staan met wat onder de noemer kunst dan wel cultuur door het leven gaat. Of dit nu Den Haag was, Rotterdam en met wat vermijdingsgedrag Amsterdam, ook Den Bosch mocht zich op een bezoek van ons verheugen. Dat Zoete Lieve Gerritje zich elders schuil hield, kon ons er niet van weerhouden om ook nog in Dordrecht de stad onveilig te maken. En dan noem ik niet eens al die Musea die wij in Duitsland mochten verkennen… Hoe Jan nu kortelings in Den Bosch terecht kwam, is mij een raadsel zoals hij mij wel vaker met raadselen opzadelt. Niet dat ik niet om een gegeven paard geef, kan deze hooguit in de mond kijken en als ik dan die grote bruine tanden zie, sta ik geregeld ook met een mond vol met bruine tanden.

Moet er niet aan denken dat deze wit zouden uitslaan, waardoor het design van vandaag zich laat verklaren. Gothic. En waar Gothic als modegril momenteel in een museum te vinden valt, vallen de beelden in zekere zin wel mee, hoewel ook daar geen staat op valt te maken.

Neem nu alleen al die tekst: ‘steden zijn de afgrond van de menselijke soort.’ Een toepasselijker tekst valt in de huidige tijd bijkans niet te bedenken, gezien de tekst van gisteren en de relatie naar het huidige nu. Om maar eens een parallel te trekken, een manier om zaken niet alleen aan de kaak te stellen, maar ook vrij dwingend om stil bij te staan.

Dus dank ik Jan van harte voor zijn bijdrage en hoop ik voor vandaag toch een ietwat relativerende ’touch’ te hebben aangebracht!