haas tig & spoed

Nou vooruit dan maar. Zo bijzonder kan het vandaag niet zijn, of ik moet teruggrijpen naar een recent verleden. Een week zonder beeld is als een dag niet gelachen, een variant wat ooit door Charles Chaplin in een andere variant naar voren werd gebracht.

En beelden zeggen over het geheel genomen meer dan woorden, een veronderstelling waar ik me ook wel weer in kan vinden. Voor vandaag zijn het slechts plaatjes die nergens op slaan: een beeld uit een toneelstuk, de restanten van een brand, een abstractie op Schiphol en op de laatste plaats een werk van mijn vriend Kees, waarbij ik het genoegen zal smaken om mogelijk wederom een CO2 overleg te doen plaatsvinden.

Waarbij het uitwisselen van (levens)ervaringen een belangrijk deel van dit overleg zullen gaan bekleden. Alhoewel, er kan sprake zijn van het feit dat zijn hoofd meer bezig is met het verslijten van de tijd en het gegeven dat hun appartement mogelijk in een versnelling terecht is gekomen, waardoor de pet die hij nooit draagt mogelijk met andere dingen bezig is dan ik op dit moment kan bevroeden.

Geen malheur, de zondag is voor het grootste deel reeds verstreken en het kan haast niet anders dan dat haastige spoed je eerder brengt op de plek waar het heerlijk toeven is.