Het bos in sturen: HERFST

KIJK! Dat zit wel snor… herfst met nazomerse temperaturen. Een strakblauwe lucht en een wind die verkoeling brengt. Mensen nog steeds zomers gekleed, een strak T-shirt waardoor de tattoos opvallend de gesperde armen doen opvallen, iemand die van de weeromstuit toch de verkeerde jas heeft aangetrokken en de korte broeken die ervoor zorgen dat het bruin van een afgelopen vakantie zichtbaar is voor de voorbijganger, zich van niets bewust en gehaast het hazenpad kiest. En dat alles gelardeerd door mensen die duidelijk zichtbaar hun extra gewicht door uitpuilende buiken naar voren laten komen.

Zaterdag: karrenvrachten met goederen verlaten de verschillende supermarkten en omdat beloofd is dat wij allen meer van de economische voorspoed zullen gaan merken, toch maar die twee Bossche bollen bovenop de groenten gezet. Want eenmaal in zo’n winkel is niet alleen de verleiding groot, de chips zijn deze week nog in de aanbieding, de zoutjes en het bier wat weer best is om eens wat anders te gaan proberen, een bloemetje om de makkes van een week af te kopen en dan toch nog maar een kroketje scoren bij de plaatselijke snackbar, een milkshake voor de broodnodige suikers en de zuivel, want wie is niet opgegroeid met de kreet: ‘Melk moet, want Melk doet je goed.’ Waar ooit een M-brigadier niet goed voor is geweest…

De paddenstoelen in de aanbieding, de pompoenen die wachten om in stukken gehakt in de soep tot pulp te worden omgebracht, een eenvoudige staafmixer die dit voor elkaar krijgt en de verse maaltijden die in de aanbieding zijn. ’s Nachts verwekt en ’s avonds op de tafel gezet. Ook een manier om minder CO2 uit te gaan stoten. Het klimaat heeft het al ernstig genoeg. En waar gesproken wordt om ettelijke miljarden in een volgend potje te gaan stoppen, maken de pensioenfondsen zich op om de korting te gaan minimaliseren. Te denken geeft dat het ABP tot nu toe 50.000.000.000 bij elkaar heeft weten te sprokkelen. Maar het gaat om NU, het gaat met een oog gericht op de toekomst en het gaat om eenieders welzijn in de toekomst van welvaart te blijven voorzien.

Terwijl het eigenlijk geen pas geeft dat een werknemer van rond de 21 baalt van het feit dat hij lang niet zoveel verdient als dat hem feitelijk zou moeten toekomen. Wanneer voor een kamer in Amsterdam van 30 m2 800 euro wordt gevraagd, zijn toelages gestopt zijn en zijn ouders het idee hebben dat hij nu maar eens op eigen benen dient te gaan staan, tja dan wordt het leven niet alleen heel erg pijnlijk maar zal hij ook zijn keuzes moeten gaan heroverwegen. En waar schraalhans als keukenmeester regeert, is Jamie Oliver niet in staat om hem te wijzen op het gegeven dat je met weinig toch aan je verantwoorde voedingsmiddelen kunt komen. Het belang van het een gaat geregeld ten koste van het ander. En waar het verstandig kan zijn om eerst een gids te kopen omtrent de paddenstoelen in het bos die niet giftig zijn, kan een onverwachte ziekenhuisopname ervoor zorgen dat niet alleen de hulptroepen arriveren, maar ook dat voor een dag of wat je maaltijd wordt opgediend!