Het pluriforme niets…

Alles beter dan iets. Of dient dit niets te zijn?! Nu weet ik wel dat de beelden van gisteren niet voor iedereen tot de verbeelding spreken, maar hoop ik dit vandaag weer enigszins recht te kunnen gaan zetten. Met een foto die niets aan de verbeelding overlaat, hoewel ook dat is zeer discutabel. Want het slaat weer eens nergens op en mocht dit ergens op slaan heb ik geen idee waarop dan. Amaze staat te lezen en dat andere beeld zijn hooguit wat kinderfietsen die voor een kleurrijk beeld zorgen. Alsof de wereld op dit moment om een kleurrijk beeld verlegen zit. Nee, absurd dat aan de ene kant het beelden zijn die nergens op slaan, terwijl het aan de andere kant beelden zijn die niet alleen hartverscheurend zijn, maar ook een wereld die op het punt staat om in gruzelementen ten onder te gaan. En dan te bedenken dat het mogelijke voorjaar met ingang van vandaag zijn entree heeft gemaakt, dat de weerman het loodje heeft gelegd en dat er nooit meer een ’tot morgen’ in het Fries valt te beluisteren.

Waardoor het simpelweg wat constateringen zijn die nauwelijks het noemen waard zijn. Maar door ze toch naar voren te brengen slaag ik er weer in om een nauwelijks te benoemen iets vanuit het niets toch weer tot leven te brengen.

En dat alles in het kader van het pluriforme niets.