Heupeleus.

Heupeleus. Dat wil zeggen dat de situatie die zich momenteel voordoet, zich niet kenmerkt als vooruitstrevend. Boeren in opstand, een regering die aan kwakzalverij doet in een wereld die aan alle kanten schijnbaar uit zijn voegen barst. Om maar te zwijgen over het weer dat zich kenmerkt door een zonnetje dat zich voornamelijk achter de wolken schuilhoudt. Om over de regen maar te zwijgen en dat geheel gelardeerd met gesprekken die tenminste nog wat inhoud kennen. Dat wil zeggen dat ik een meer dan aangename middag met Bruno heb mogen doorbrengen, waarbij het ene onderwerp het andere opvolgde.

lekker zitten sparren dus, en waar ogenschijnlijk de toestand in de wereld even door de politiek naar voren kwam, was het merendeel simpelweg huis, tuin en keukenprietpraat. En onderwijl hield ik mij bezig met een hapje, een drankje en het in elkaar stampen van iets dat als nasi door het leven diende te gaan. Maar dat hij en ik meer dan smakelijk hebben gegeten, ondanks of dankzij het feit dat het doodgewoon scharrelkippenvlees was, weliswaar in een uitbundige marinade, dat mocht de pret niet drukken. Alhoewel pret in dit kader toch wel wat misplaatst is. Het leven in het algemeen en ons leven in het bijzonder, zorgt nu eenmaal voor een klankkleur die wij beiden uitbundig ervaren. Gemoedstoestanden in zekere zin gepaard gaande met de nodige kwinkslagen.

Om maar weer eens van mijn pad af te dwalen. Want dat wij dwalen is een gegeven, dat het leven niet allemaal rozengeur en maneschijn schijnt te zijn is onomstotelijk naar voren gekomen. En dat dit bericht op de eerste dag van juli verschijnt, ook dat is een feit waar ik niet onderuit kom.

Of het moet zo zijn dat ook dit bericht zich kenmerkt door…

halve waarheden!