In beperking!

Als het gaat zoals het gaat, dan gaat het waarschijnlijk wel de goede kant op. Maar als het ging zoals het ging, heb ik daar de nodige twijfels bij. Je kunt er nu eenmaal geen staat op maken en voor zover er een staat te maken valt, zijn het de omstandigheden die daar dan weer een rol in spelen.

De spelen achter de rug, goud, zilver en brons in ’the pocket’, Nederland speelt weer een woordje mee en waar Epke met land zonder landing vroegtijdig het geheel achter zich heeft gelaten, Matthieu de plank heeft gemist en vanwege zijn rol over de kop alsnog de krantenkoppen heeft gehaald, het is vaak een kwestie van geluk dan wel geduld voor heel Holland de handen kapot klapt. Want ook applaudisseren kun je met een gerust hart aan Willem, Mark en Hugo overlaten.

En waar het UWV wat steken laat vallen door het ene gebrek op het andere te stapelen, de vierde golf dit keer niet op de golfbaan te vinden valt, het bunkers van zand zijn waar de bal zich in verbergt, ik door omstandigheden (te pijnlijk op diverse plekken op mijn bovenste buitenste, binnenste en onderste (dij)been) nog maar een daggie langer van mijn hechtingen mag gaan genieten, mijn hiel er weer anders uitziet dan gisteren maar tot op heden nog niet open ligt (decubitus kan een mogelijke oorzaak zijn en op een ontsteking zit ik bepaald niet te wachten, Ria de volgende hoeveelheid kippendijen aan het uitbenen is en ik iedere dag opnieuw geniet van de kippensoep, een andere soep staat mij op dit moment wat tegen, de vloerkadet met kaas en het vooruitzicht op twee glazen tomatensap en als tegenhanger voor de koffie vanmiddag chocolademelk te nutriciaten valt, waarbij het nuttigen daarvan voor weer een andere sensatie zorg kan gaan dragen, met dat goede lezer zult u het vandaag moeten doen.

De prikkels die mij bereiken kennen nu eenmaal een beperking en het feit dat ik door omstandigheden gedwongen ben om mijzelve te beperken…