In memoriam: HARRY.

Buiten mijn verblijf hier, gaat het leven gewoon door. Maar wanneer ik een bericht krijg dat een vriend van het fotocafe is overleden, komt dit toch als een mokerslag binnen. Harry, die een ernstig ongeluk heeft overleefd, totaal in de kreukels heeft gelegen en toch weer de kracht vond om van dit geheel te herstellen, Harry die net als ik een drager van een ICD was, op een zeker moment een operatie moest ondergaan om een nieuwe lead aan te brengen, Harry die met de club van donderdag zijn draai heeft gevonden, Harry die in staat was om met de nodige bewerkingsprogramma’s zijn eigen touch weet aan te brengen, een liefhebber was van een glas rose, die altijd wel in was voor een praatje dat vaak ook nog ergens op sloeg, maar ook met een praatje pot zijn ei wel kwijt kon.

Harry die met zijn Ineke een reis heeft gemaakt naar Rusland, de Hermitage bezocht en genoot van de geneugten des levens, Ineke die opeens geconfronteerd werd met een ander ziekzijn, zij elkaar troffen in een schoolsituatie die hen aan elkaar verbond, de een nog beter met geld kon omgaan dan de ander, taal niet direct hun aandacht had maar meer de B kant vonden door een voorkeur te hebben voor wiskunde, Harry die zijn werkzame leven voor een belangrijk deel bij de Hoogovens doorbracht, Harry die ook een invalidenkaart tot zijn beschikking had en daardoor in staat was om zijn auto bij de Groote Kerk te parkeren, die met de krukken die hij had overging tot een wandelstok en zich niet heeft neergelegd bij de beperkingen die hij in de laatste jaren had opgelopen, die Harry is niet meer.

En dat bericht wilde ik vandaag naar voren brengen, ter herinnering aan de man met wie ik een behoorlijk aantal jaren heb doorgebracht. Wij elkaar troffen op die donderdagavonden, waarbij Harry zijn foto’s liet zien en hij blij was met het feit dat in tegenstelling tot die andere club in Koedijk er van een positieve input sprake was. Waarbij suggesties werden gedaan omtrent het resultaat, waarbij een bepaalde mate van competitie geen rol speelde en waar het samenzijn een belangrijke rol in speelde.

Nogmaals, die Harry is niet meer en het feit dat we ook nog worden geconfronteerd in de huidige tijd door allerlei omstandigheden waar we ons aan dienen te houden…

Harry bedankt voor de mens die je bent, de man die je was en Thea, Kitty en Ineke en familie, alle sterkte toegewenst in de komende tijd.