in ’t STOF!

Luchtig en kluchtig! Nu moet je daar niet zo zwaar aan tillen, het feit dat mijn wilde kop weer tot een normaal kapsel is gaan behoren, de thuiskapster er wederom een model in heeft weten te knippen en dat ook mijn oren dit keer niet geschoren zijn, doet geen afbreuk aan het feit dat ik met een zekere luchtigheid wederom wat stappen buiten kan gaan maken, weliswaar met behulp van een kruk maar ook dat zal mij een zorg zijn. En dat ik nog een grootaantal bloedverdunnende pillen dien te slikken ook dat is van nul tot generlei waarde. Het duurt even voor de situatie als zodanig weer in de juiste proporties is terug gebracht, en wanneer er sprake kan zijn tot een vorm van ‘normaal’ loop je de kans dat het exclusieve van wat ooit als normaal kon worden beschouwd, niet overeenkomt met wat tegenwoordig als het nieuwe normaal door het leven dient te gaan. Dat gaat voornamelijk over de ‘inclusiviteit’ waardoor buitengewoon andere proporties dient aan te nemen. En onderwijl laat de Jonge van zich horen, hij wil de regie pakken op de woningmarkt, heeft het over een lange adem en zelfs een adempauze in zijn vloedgolf van woorden wordt herkend als een euvel. In die zin dat het SP-Kamerlid Beckermans een sneer uitdeelde omdat ze een oude gewoonte van de minister herkende: ‘We hebben een probleem als de minister net zo lang doet over het bouwen van huizen als het beantwoorden van vragen…’

Hetgeen als veelbetekenend zou kunnen worden afgedaan, ware het niet dat de Jonge met een ander elan in deze materie is gedoken.

En dat de Jonge wat lang van stof zou zijn, dat was de eerste stof die hij in wolken deed oplaaien!