Kees Metselaar: fotograaf.

Zijn voornaam: Kees. En waar je zijn achternaam mogelijk als de Boer zou verwachten, is het Metselaar. Want hij is van agrarische komaf, dat wil zeggen dat zijn ouders een boerderij bezaten in Hauwert, onder de rook van Opperdoes. Of mogelijk omgekeerd: Opperdoes onder de rook van Hauwert. Daar heb je geen ronde (van Opperdoes) voor nodig, de wegen lenen zich uitstekend om wat wiel te gaan rennen, dan wel Medemblik te gaan bezoeken. Ik dwaal af en dat heeft te maken met het reislustige dat Kees al vroegtijdig door Europa deed kruisen. Studeerde Scheikunde in Amsterdam, had

a l l e t i j d v a n d e w e r e l d

en kwam daardoor geregeld op vele verschillende sporen terecht. Treinreizen een van zijn favorieten en waar grenzen niet direct door grenswachters werden bewaakt, was het vrij eenvoudig om van het ene land in het andere land terecht te komen. En dat deed onze reislustige Kees dan ook tijdens zijn studiejaren, nadat hij zijn opleiding had afgerond. En wat hij ook deed: gebruik maken van het fototoestel van zijn vader waarmee hij, in zijn woorden, ‘kiekjes’ maakte.

Tussendoor ook werkzaam op de boerderij van zijn ouders en voor de rest: de onbegrensde wereld die op hem lag te wachten. Dienstweigeraar in een periode dat het Nederlandse leger overging tot het dragen van langer haar en hij voor de vervangende dienstplicht in de gelegenheid werd gesteld om bij de Novid terecht te komen.

handen

En daar een belangrijke ontdekking deed: De combinatie van reizen en fotograferen te combineren met het verdienen van geld. Want ook wanneer je reist zul je geld nodig hebben om te overleven. Wat hem confronteerde met de toestand in de wereld en dan met name in Sudan, tijdens de droogte en vluchtelingencrisis. Beelden die bij menigeen nog op het netvlies terug te vinden zijn. Maar Europa was niet groot genoeg, Iran, Afghanistan de Filippijnen mochten zich ook op zijn komst verheugen, voor hij besloot om zich in Hong Kong te gaan vestigen. Toen nog een Kroonkolonie en tegenwoordig, maar ook dat is bepaald andere koek waar Oreo niets mee van doen schijnt te hebben. Zijn naam wordt gevestigd wanneer hij vanuit Hong Kong in Bangladesh terecht komt alwaar een desastreuze cycloon meer dan honderdduizend doden voor zijn rekening nam.

En hij was daar, had 13 rolletjes film bij zich en kon niet veel meer doen dan de ramp die zich een aantal uren voor hij zijn opwachting maakte, vast te gaan leggen. En daar werden wij stil van…


Schokkende beelden en het verhaal dat Kees vertelde met de nodige ontroering in zijn stem, maakte een diepe indruk. Een indruk die zich leent om nog eens een avond door hem te worden bezig gehouden. En dat alles simpelweg door een ontmoeting die Jan Meurs met Kees in de Eerste Bergensche Boekhandel had gehad.

de hand van de meester