LM deel 4

Over olie gesproken…

Je moet niet te veel verwachten, maar morgen gebeurt het! En wanneer het morgen niet gebeurt, misschien overmorgen. Of misschien wel de dag daarna, of de dag daarna, of de dag dat op een dag het zomaar is gebeurt. Waardoor ik in blijde afwachting blijf van de gebeurtenis die nu nog achter de horizon schuilgaat.

Zo eenvoudig als ik dit nu neerschrijf, zo voorspelbaar zijn de beelden van vandaag: de wetenschap dat Chinezen ver voor onze jaartelling het geheim van het zwarte goud hebben weten te doorgronden, de Jaknikkers die zich niet alleen bij de mensheid voordoen en dat Schoonebeek ooit garant stond voor hele legers olietreinen, dat Pernis zich mocht verheugen op Krakers die hooguit in een kraakinstallatie hun werk deden, en dat nafta een bijproduct was van wat tot benzine werd verheven, dat Euro 95 net zo gangbaar was als diesel voor een dergelijke machine dat, en uitsluitend dat, zorgt ervoor dat ik mij met pompen vandaag bezig ga houden.

ook Den Uyl was in de olie…

Ondergrondse opslagtanks, draaiende tellers die om de andere dag een ander aantal cijfers verstrekken, 149,9 net geen 150,0 aangeeft en de Belasting van de Toegevoegde Waarde mede bepalend is voor de prijs die dient te worden afgerekend. Dat het vaten zijn die in bunkers worden bewaard en dat de prijzen stijgen indien het aanbod gering is, de Opec besluit om te gaan verminderen en andere landen juist dan voor meer zorg gaan dragen opdat de munten de goede kant in blijven rollen. Bulkschepen voor maximale tonnen garant staan en dat de oceaan zich ontfermt over dat zwarte goud wanneer een schip weer eens in nood komt te verkeren, de vogels van ellende hun veren aan elkaar zien kleven en het mensenhanden zijn die proberen om die veren weer zodanig op te gaan poetsen, dat het beest uit zijn of haar lijden wordt verlost, dan wel op een ander moment wederom het luchtruim kan gaan kiezen, voor het in de straalmotor van een opstijgend vliegtuig beland. Om over fijnstof maar te zwijgen en de onbelaste kerosine het milieu blijvend blijft belasten. Maar straks zal mogelijk waterstof het fijnstof gaan verdrijven, wordt CO2 uitstoot als een zeldzaamheid beschouwd, zullen de generaties na ons daar de vruchten van gaan plukken, zolang en nog sprake is van vruchten die alleen genetisch worden toegestaan.

Een doembeeld?! Geenszins! Meer een schrijnend beeld van de realiteit.

Om over het kwartje van KoK maar te zwijgen!