MAANLICHT SERENADE.

En dan denk je voor vandaag dat ik wat woorden aan Sinterklaas zal gaan wijden, dan heb je het helemaal mis. Want ik had nog een opdracht van mijn schriftelijke cursus ‘schrijvers aan de rekstok’ en ook dit keer heb ik me laten leiden door mijn dromen. De titel is MAANLICHT SERENADE.
Ik zie, ik zie maar wat ik zie zie jij nie’/ ik zie, ik zag en zag veel anderen / die met mij aan het kijken waren / ademhalen in een duistere kleurenpracht //
ik zie een mier heel eenzaam lopen / koester een muis op weg naar zijn hol / laat een vleermuis vliegen zonder geluid / terwijl de uil oehoe roept //
laat een brandnetel rustig netelen / en een varen simpel varen / weet de kool te sparen en / reageer op het gemekker van een geit//
ga sterren aan het wichelen / een kijker is mij nu te veel / en wanneer het water simpel rimpelt / valt de maan ook mij ten deel //
ga een brug te ver en dompel / mezelf in die glinsterende plas / kom naar boven, ga ten onder / in het blauwe, groene gras//


op weg naar heen en dan naar weer / keer ik om en nog een keer / met mijn ogen open dromen / van de pracht van mijn eigen nacht!/

Meer valt er niet te liegen en wanneer er gelachen wordt, zal ik daar geen deelgenoot van zijn!