Met dank aan Satchmo!

Ik geef het graag ter overdenking, maar wanneer je je bewust bent van zijn moet je wel over een bewustzijn beschikken. En wanneer dit niet het geval is, zul je je ook bij die situatie neer moeten leggen. We stonden stil bij de vierde, opdat we de vijfde de vrijheid konden vieren. Waardoor dat getal met die vier als het ware een eigen leven is gaan leiden. Zo eenvoudig als dat ik dit nu verwoord, zo simpel is het op dit moment niet. Alles wordt aangepast en alles ontkomt niet aan de sluier die momenteel deel uitmaakt van ons bestaan. Aan de andere kant is het goed dat aan die periode van zolang geleden nog steeds aandacht wordt besteed.

Dat operatie Overlord ervoor gezorgd heeft dat de vijand uiteindelijk zijn biezen kon gaan pakken, dat de feesten toen hebben gezorgd dat we in betrekkelijke welvaart nog steeds die dingen kunnen doen die wij in de loop der tijd als vanzelfsprekend zijn gaan ervaren en dat er straks weer nieuwe uitdagingen te wachten staan. Dat de huidige beperkingen voor een belangrijk deel worden opgeheven, dat er van een moment van inkeer een ommekeer te wachten staat. Er als het ware een ander bewust zijn voor in de plaats komt en dat we een mate van onvolwassenheid niet verwisselen met onverschilligheid. Dat gezegden als ‘het zal mij aan mijn reet roesten, het zal mijn tijd wel uit duren’ niet als nieuwe standaarden naar voren gaan brengen. Laten waar deze eigenlijk zouden moeten blijven: in de vuilnisbak! En wanneer dit nieuwe bewust zijn plaats maakt in die verandering van bewustzijn zonder het idee te hebben dat wij van bovenaf worden geregisseerd, juist dan kan sprake zijn van de vrijheid die onze voorgangers aan ons hebben gegeven. Wanneer je beseft dat jouw vrijheid grenst aan de grens van die ander… kan het toch nog een bijzondere wereld gaan worden.

Desnoods een ‘wonderfull world’ met dank aan Satchmo!