Met eeuwigheid als normgegeven…

Er is een nieuw land te weten NEDERIGLAND. Waar de samenleving samen leeft en waar delen zorg draagt voor helen. Waar de tijd de klok heeft verslagen, en waar geen kop boven het maaiveld te vinden valt. Waar saamhorigheid heerst en de een niet voor de ander onderdoet. waar kinderen kinderen kunnen zijn en ook volgroeiden hun kinderlijke zijn beleven. Waar kraaien hun verhalen vertellen, waar niemand vliegen van de ander probeert te vangen en ieder gelijk gelijk is aan die ander. Waar harmonie vanzelfsprekend is, waar luidkeels wordt gezongen en het alle dagen feest is. Waar draaimolens draaien, draaiorgels de toon zetten en iedereen zich bekommert om de ander. Waar verdriet is verdwenen en plaats heeft gemaakt voor de vreugde die van allen afstraalt.

Waar ieder omkijkt naar de ander en die steun biedt waar nodig. En waar ouderdom is uitgesloten, iedereen voor zijn gemak gebruikt maakt van de mogelijkheden die zich voordoen en waar aan het geluid van stemmen aandacht wordt geschonken. Geen haantjes die in de weg staan, opdat ook hennetjes hun pad kunnen gaan vervolgen. Waar voldoende voedsel aanwezig is en niemand wordt getroffen door armoede. Men naast het bed ook onderdak heeft, waar de naderende vrieskou wordt vervangen door het vreugdevuur te laten branden en de haver desnoods in gort verandert.

Waar men uitgebreid stilstaat bij de dag en weet dat het morgen niet veel anders zal zijn. Waar rimpels verdwijnen en een tovenaar alle ruimte krijgt om zijn kunsten te vertonen. Waar het ego is verdwenen en het wij er voor ons allen zal zijn. Geen politicus te vinden valt en waar het gegeven van die harmonie nimmer verstoord raakt. Een leven dat heel even duurt en het gegeven dat ‘met eeuwigheid als normgegeven, dat leven slechts die seconde duurt’.

En waar dit land te vinden valt?

Raadpleeg je brein en je zult overtuigd zijn!