mijn platte land, mijn vlakke land… Noord-Holland!

Onbekend maakt in de regel dat het minnen wordt uitgesloten. En wat de boer van het land haalt, is niet dat wat in de supermarkt te vinden valt. En wanneer de kat niet thuis geeft, zullen er veel muizen zijn die proberen van de kaas te snoepen. En wanneer het uitzicht zodanig is dat de molen zijn wieken in stilstand houdt, zal elders de windmolen blijven draaien. Opdat de stroomvoorziening geregeld blijft, dat het water uit de kraan blijft stromen en dat het gas ervoor zorgt dat er ook nog sprake is van warmte, tenzij de ketel het begeeft.

Ach, het blijft nog even zoals het al ruim een jaar van toepassing is, tijden verschuiven van datum en wanneer het zover is dat de lente echt probeert om een lentegevoel naar voren te brengen, dan gooien restanten van een week doorstane winter wel weer wat hagel, sneeuw en koude regen gepaard gaand met een gure, snijdende wind afkomstig uit het noorden ervoor dat je alsnog in de kou wordt gezet dan wel in de striemende regen ergens een verlaten abri te zoeken en de bus even later met rode lichten te zien verdwijnen…

Dan kan het toch wel eens een verademing zijn om eens gewoon wat andere beelden te laten zien dan de afgelopen tijd zijn gepasseerd. Gewoon wat gewone plaatjes van een gewoon vrijstaand huis, gewoon op het platte land van Noord-Holland, ergens waar het Verlaat overgaat in Oude Niedorp en waar zowaar een Irish Pub te vinden valt, helaas door omstandigheden al tijden gesloten. Waar Ierse muziek, waar Guinness wordt getapt en waar je niet vreemd moet opkijken dat een Irish Coffee met Jameson wordt opgevrolijkt. Om over de slagroom maar te zwijgen.
Zo’n bericht op zomaar een dag met wat zomaar plaatjes met uitzicht op een molen, gras en wilgen die nog niet geknot zijn, de gewilgde knotten als het ware…

Hoewel de vraag aan de wilgen zelf nog steeds niet gesteld is….